(ဧရာ၀တီစာေျပာင္)
ခ်င္းမုိင္႐ုကၡစိုးႏွင့္ ေထြရာေလးပါး ( အပုိင္း ၁၇၈ )
ရန္ကုန္သားတာေတ ဇူလိုင္ ၁၁၊ ၂၀၀၇
လြန္ခဲ့ေသာ တပတ္က ဖိုး႐ႈပ္ႏွင့္ ႂကြက္စုတ္တို႔ သူေကာင္းသား ႏွစ္ဦး ေဖာ္ေပးခဲ့သည့္ ေညာင္ပင္ ေရွ႕နားက ရစ္ေခြ စီးသြားေသာ ေရလမ္းေၾကာင္းေလးကုိၾကည့္ေနရင္း ငယ္ငယ္တုန္းက သူငယ္တန္း ဖတ္စာတပုဒ္ကို ႐ုကၡစိုး သတိ တရ ရွိေနမိသည္။
၀ါဆုိ ၀ါေခါင္ ေရေတြႀကီးလုိ႔ သေျပသီး မွည့္ ေကာက္စုိ႔ကြယ္… ခရာဆူးၿခံဳ ဟို အထဲက… ေမွ်ာ့နက္ မည္းႀကီး တြယ္လိမ့္မယ္…
ယခုလက ျမန္မာလို ၀ါဆိုလျဖစ္သည္။ ဖတ္စာထဲက အတိုင္းပင္ အမွန္တကယ္လည္း ျမန္မာျပည္တ၀န္း ေရႀကီးေရလွ်ံျဖစ္ ေရေဘးသင့္ခဲ့သည္။ ေလေဘး ပါ ေဘာနပ္စ္အျဖစ္ သင့္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးမႈ ပိုခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ ေဘးသင့္ ခံရသူမ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားက ထိထိေရာက္ အကူအညီမေပးေၾကာင္းလည္း ျမန္မာျပည္ တ၀န္းက ၾကားရျပန္သည္။ ႐ုကၡစိုး သည္ ေန႔စဥ္ႏွင့္ အမွ် မေကာင္းသတင္းမ်ားကို ၾကားရလ်ွင္ စိတ္လက္ မအီမသာ ျဖစ္ရသည္ခ်ည္း… သို႔ပါေသာ္လည္း လူက မေနႏိုင္… သတင္းဆိုလ်ွင္ သိခ်င္ခ်င္ စပ္စုခ်င္ခ်င္ မဟုတ္ပါလား….
႐ုကၡစိုး တဦးတည္း ငူငူေငါင္ေငါင္ ရွိေနစဥ္….အသံတခ်ိဳ႕က ေ၀းရာမွ နီးလာသည္….
“. . . . . . . . . . . .”
ဂန္ဘာရီ….လာျပန္ၿပီ….
ဂန္ဘာရီ….လာျပန္ၿပီ….
ဂန္ဘာရီ….လာျပန္ၿပီ….
တျဖည္းျဖည္း အသံပီပီသသ ၾကားရသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္တည္း လူ႐ုပ္ေတြပါ ေပၚလာသည္…သူေကာင္းသား ႏွစ္ဦး… ဖိုး႐ႈပ္ႏွင့္ ႂကြက္စုတ္…။
႐ုကၡစိုး။ ။ ေဟ့ ေကာင္ေတြ… ေတာင္ေအာ္ ေျမာက္ေအာ္ ဘာေတြ ေအာ္လာျပန္ၿပီလဲ..ကြ..ေဟ…
႐ုကၡစိုးက ၾကည့္ေနရင္းက အနားမေရာက္မီပင္ လွမ္းေအာ္ ေျပာလိုက္သည္။
ဖုိး႐ႈပ္။ ။ ဒါ ယူအန္ သံခ်ပ္ေလ…ယူအန္ သံခ်ပ္…
ဖုိး႐ႈပ္ျပန္ေျဖလိုက္သည့္ စကားကို ႐ုကၡစိုး နားမလည္၍ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္သြားသည္။
႐ုကၡစိုး။ ။ ဘာလဲကြာ…ယူအန္ သံခ်ပ္…သႀကၤန္ သံခ်ပ္ပဲၾကားဖူးတယ္…
ႂကြက္စုတ္။ ။ အာ…ဦး႐ုကၡစိုး မသိေသးဘူးလား…ဂန္ဘာရီအေၾကာင္းေလ…ယူအန္အထူး ကုိယ္စားလွယ္ႀကီး..
ဖုိး႐ႈပ္။ ။ ဟုတ္တယ္ ဦး႐ုကၡစိုးရဲ႕…အဲဒီ အထူး ကိုယ္စားလွယ္ဆိုတဲ့ လူႀကီးက နအဖ ပေထြး တ႐ုတ္ကို အရင္သြား ဦးခိုက္တဲ့ အေၾကာင္းေလ…
႐ုကၡစိုး။ ။ ေအး…ငါ အေသအခ်ာ မသိေသးဘူး…ငါ လည္း အခုတေလာ သတင္းေတြကို အစုံမသိဘူး… မေကာင္း သတင္းေတြက မ်ားေတာ့… စိတ္က မ႐ႊင္လို႔ သိပ္မစပ္စုျဖစ္ဘူး…ေျပာပါဦးကြ…ဘာျဖစ္လဲ… အဲဒီ ဂန္ဘာရီက…
ႂကြက္စုတ္။ ။ သတင္းမ်ားရဲ႕ အဆိုအရ အဲဒီလူႀကီးက ျမန္မာကိစၥ အျပဳသေဘာေဆာင္ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းဖို႔ အတြက္ ဒီအာရွ ႏိုင္ငံေတြကို လာတာ…တဲ့…အဲဒါ တ႐ုတ္ႀကီးဆီမွာ အရင္ေဆြးေႏြးတာ…တဲ့…ၿပီးရင္ကုလားႀကီးေတြ… ဂ်ပန္ႀကီးေတြနဲ႔လည္း ေဆြးေႏြးဦးမွာ…တဲ့…
ရုကၡစိုး။ ။ အဟတ္…ဟတ္…ဟား…ဘာမ်ားထူးမွာမို႔လို႔လဲကြာ…မင့္လူႀကီးက ယူအန္ စရိတ္နဲ႔ အလည္ အပတ္ ခရီးလည္း ထြက္ရ…ေရွ႕ေရးေနာင္ေရး စိတ္ေအးရမယ့္ အပိုေၾကးေလးလည္းရ ဆုိေတာ့…ဟ..တြက္ေျခကိုက္ တယ္ဆုိၿပီး မေရာက္ဘူးေသးတဲ့ႏိုင္ငံေတြဆီ အလည္လာဖို႔ အေၾကာင္းျပေကာင္းေအာင္ ေျပာတာေနမွာပါကြာ…
႐ုကၡစိုးက ေျခာက္ကပ္ကပ္ ရယ္သြမ္းေသြးရင္း ေ၀ဖန္တြက္ခ်က္ျပလိုက္သည္ကို သူေကာင္းသား ၂ ဦး ပါးစပ္ ေဟာင္းေလာင္းႏွင့္ ၿငိမ္သက္စြာ ဂါရ၀ ျပဳေနမိသည္။
ဖုိး႐ႈပ္။ ။ မီဒီယာေတြမွာေတာ့ ျမန္မာျပည္အေျပာင္းအလဲ အတြက္လာတာ…မလာခင္ ယူအက္စ္နဲ႔ေတာင္ ေဆြးေႏြး ခဲ့ေသးတာ…ဘာညာဆုိၿပီး အက်ယ္တ၀င့္ပဲ…
ရုကၡစိုး။ ။ မင္းတုိ႔ မီဒီယာေတြကလည္း တမ်ိဳးပါပဲကြာ…အခုလည္း ငါ ၾကားတယ္…ျပည္တြင္း မီဒီယာေတြထဲမွာ အခ်င္းခ်င္း ျပန္တရားစြဲေနဆိုလား…မရွင္းမရွင္းေတြ…စြဲတဲ့ကိစၥကလည္း လင္ယူသားေမြး ကေလးကလားကိစၥကို စာမ်က္ႏွာေပၚ တင္တဲ့ ကိစၥတဲ့…ေနာက္ေတာ့လဲ အျဖား႐ႈးသြားတာပါပဲ… ေနာ္အုံးလွ အမႈၾကည့္ပါလား… ျပည္တြင္း မီဒီယာေတြ ေျပာပါတယ္…
ႂကြက္စုတ္။ ။ အားလုံးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး…ဦး႐ုကၡစိုးရာ…
႐ုကၡစိုး။ ။ အံမာ…ျမင္းက မလႈပ္ ၾကြက္က လႈပ္ေနျပန္ၿပီ…မင္းနဲ႔ ဘာဆိုင္လဲ…မင္းက မီဒီယာသမားလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔… စကားေတြေတာင္ ဘယ္ေရာက္ကုန္မွန္းမသိဘူး…ဒါ နဲ႔ မင္းတို႔ ဂန္ဘာရီက ဒီတခါ ဘာျဖစ္လို႔ ျမန္မာအစိုးရဆီ
၀င္မေတြ႕ရတာလဲ….
ဖိုး႐ႈပ္။ ။ အင္း…ဟုတ္တယ္…သူ႔ တရား၀င္ ခရီးစဥ္မွာကို မပါတာ…
ႂကြက္စုတ္။ ။ ဖုိး႐ႈပ္ကလည္းကြာ…သူခရီးမစခင္ ဆရာႀကီးအေမရိကန္နဲ႔ေတြ႕ေသးတယ္မဟုတ္လား…သူ႔ကို ဆရာႀကီးက ဗ်ဴဟာ ေျပာင္းဖို႔ ဂိုက္လိုင္းေပးလိုက္တာေနမွာေပါ့ကြာ…စႏၵကုတ္မင္းလိုမလုပ္နဲ႔တို႔ဘာတို႔ ဆုိတာမ်ိဳး ေပါ့…
ဖုိး႐ႈပ္။ ။ ဘာဗ်ဴဟာလည္း ရွင္းေအာင္ေျပာကြာ…
ႂကြက္စုတ္။ ။ ေရွးလူႀကီးေတြ ေျပာတာၾကားဖူးတယ္…မုန္႔ျပားသလက္ ကို ငါ အလယ္ေခါင္က ေဖာက္စားေတာ့ အိမ္က လူႀကီးေတြက စႏၵကုတ္မင္း စစ္တိုက္သလိုမလုပ္နဲ႔လို႔ ေျပာတယ္ကြ…
႐ုကၡစိုး။ ။ So what? , အဲဒီေတာ့ ဘာျဖစ္သလဲ…
ႂကြက္စုတ္။ ။ အံမေလး အဂၤလန္ျပန္ ေဒါက္တာ႐ုကၡစိုးရယ္…ဘုိလုိေတြဘာေတြနဲ႔…လူႀကီးေတြေျပာတာက ခင္ဗ်… မင္းစႏၵကုတ္ စစ္တိုက္တာကတဲ့ အဲဒီလို အလယ္ကို ၀င္တိုက္ေတာ့ ရန္သူရဲ႕၀ိုင္းတိုက္တာခံရၿပီးစစ္႐ႈံးတယ္တဲ့… ေဘးကေနတျဖည္းျဖည္း သိမ္းၿပီး ၀ိုင္းႀကီးခ်ဳပ္စနစ္ေပါ့..အဲဒီလို ျပန္တိုက္ေတာ့မွ ေအာင္ႏိုင္ေတာ့ တယ္လို႔ေျပာ ျပတာ…အခုလည္း အဲဒီလုိ ေဘးကေန၀ိုင္းတဲ့ ဗ်ဴဟာမ်ိဳးေနမွာ ေပါ့…
ယခုတႀကိမ္တြင္ ႐ုကၡစိုးႏွင့္ဖိုး႐ႈပ္ ၂ ဦးလုံး ခဏ ၿငိမ္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ ဖုိး႐ႈပ္က ထေနာက္လိုက္သည္…
ဖိုး႐ႈပ္။ ။ ဟင္…ငႂကြက္ မင္းဟာက စစ္ေရးဗ်ဴဟာ မွ မဟုတ္တာ…မုန္႔ျပားသလက္ ဗ်ဳဟာႀကီး…
ႂကြက္စုတ္။ ။ for example , for example ဥပမာေပးတာ…ဥပမာေပးတာ…ရွင္းေနရပါလား….
ဖုိး႐ႈပ္တို႔ ႏွစ္ဦးအျပန္အလွန္ ေအာ္ ဟစ္ေနခ်ိန္တြင္ ႐ုကၡစိုးက အေလးအနက္ေတြးေတာေနသည္။
႐ုကၡစိုး။ ။ ေၾသာ္…ဒါေၾကာင့္ တ႐ုတ္ေတြ…၊ ကုလားေတြနဲ႔ပဲ ေတြ႕တာေပါ့…ဒါ ဆုိရင္ေတာ့ သူ႔ကို လာ ဦးမခိုက္လို႔
ဘ၀ရွင္မင္းၾတားႀကီး ရဲ႕ ရာဇမန္အရွ ခံရကိန္းျမင္ေသးတယ္…
ဖိုး႐ႈပ္။ ။ မင္းၾတားႀကီး ရာဇမန္ရွေနသေ႐ြ႕ေတာ့ မင္းတို႔ငါတို႔လည္း ျပည္ေျပးဘ၀က ကြ်တ္မယ္မထင္ဘူး… ျမန္မာျပည္ ျပန္ခ်င္သည္…လုပ္ဖို႔… မင္းသားေက်ာ္ဟိန္း ႐ုပ္ရွင္ထဲမွာ ေျပာသလိုပဲ.. ၁၀ ႏွစ္…၁၀ ႏွစ္ ႀကိဳးစား လိုက္ဦး… ျပန္ရကိန္းမျမင္…
ႂကြက္စုတ္။ ။ အဲဒီလိုဆုိရင္လည္းကြာ…ဂန္ဘာရီ…ေတာ္ပါၿပီေပါ့…
ဖုိး႐ႈပ္။ ။ ေအးဟုတ္တယ္…ဂန္ဘာရီ…ေတာ္ပါၿပီ…
ဖုိး႐ႈပ္+ႂကြက္စုတ္။ ။ ဂန္ဘာရီ…ေတာ္ပါၿပီ…
ဂန္ဘာရီ…ေတာ္ပါၿပီ…
ဂန္ဘာရီ…ေတာ္ပါၿပီ…
ဖုိး႐ႈပ္တုိ႔ႏွစ္ဦး အတိုင္အေဖာက္ ေအာ္ရင္း ႐ုကၡစိုးကိုပင္ ႏႈတ္မဆက္ဘဲ ဒြိဳင္ဆူေထ့ ေတာင္ေအာက္သို႔ ျပန္ဆင္း သြားေလေတာ့သည္။ ။
No comments:
Post a Comment