(ဧရာ၀တီစာေျပာင္)
ခ်င္းမိုင္႐ုကၡစိုးႏွင့္ ေထြရာေလးပါး (အပိုင္း - ၁၈၀)
ရန္ကုန္သားတာေတ ဇူလိုင္ ၂၅၊ ၂၀၀၇
ခ်င္းမိုင္ကဲ့သို႔ေသာ အျမင့္ၿမိဳ႕ကေလးကုိ ေရာက္ရွိေနထိုင္သူ မည္သူမဆုိ ႏွစ္ၿခိဳက္မိမည္ဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ ႏွစ္သိမ့္ အားေပးသည့္အလား…ေက်နပ္ေနသေယာင္…သို႔မဟုတ္ ဘ၀ကိုအေကာင္းျမင္သူတဦးပမာ ျဖည့္စြက္ စဥ္းစားတတ္သည့္ အေလ့အက်င့္ ရရွိေန၍ပဲလား …၊ ျမန္မာျပည္တြင္းေနစဥ္ကကဲ့သို႔ မဟုတ္သည္က ေသခ်ာ သည္…၊ ျပည္တြင္းမွာ ကုိယ့္၀န္းက်င္ရွိ ေန႔စဥ္ဘ၀ ျဖစ္စဥ္ေတြကပဲ အျမင္မေကာင္း၍ လား…….၊……လား…၊ …..လား…၊ ယခုလည္း ျမန္မာ ျပည္က ဘာေတြ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေနလို႔လဲ…၊ စစ္တပ္အစိုးရကေတာ့ အမ်ိဳးသား ညီလာခံကို အေလာသုံးဆယ္ တက္သုတ္ ႐ိုက္ေနသည္… စသျဖင့္… စသျဖင့္…စသျဖင့့္…။
႐ုကၡစိုးက သတိတရရွိ၍ ဥေရာပတြင္ေရာက္ရွိေနေသာ ျမန္မာ မိတ္ေဆြတဦးထံ သူ႔ဘ၀ တစိတ္တပိုင္း…၊ ျမန္မာျပည္ အေၾကာင္း… ေရာက္တတ္ရာရာ ေထြရာေလးပါး အီးေမးလ္ တေစာင္ပို႔ရန္ ႀကံစည္အားထုတ္ ေနျခင္းျဖစ္သည္။
ေသာင္းေျပာင္းေထြလာစာကို အဆုံးသတ္၍ အီးေမးလ္ပို႔ရန္ ႐ုကၡစိုးက ဂ်ီေမးလ္ကိုဖြင့္လုိက္ရာတြင္ အီးေမးလ္ အသစ္ တေစာင္ေရာက္ရွိေနသည္ကို ေတြ႕ေသာေၾကာင့္ အရင္ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။
ရုကၡစိုး။ ။ ဟင္ … ေၾကာ္ျငာႀကီး…ဒီလူကလည္း…ေၾကာ္ျငာမ်ားပို႔ေနရေသးတယ္…
႐ုကၡစိုးက ယင္းေမးလ္ကို ခ်က္ခ်င္း ျပန္ပိတ္လိုက္သည္။ ထုိစဥ္ ႂကြက္စုတ္ တဦးတည္းေရာက္လာၿပီး ႐ုကၡစိုးကိုႏႈတ္ဆက္ လိုက္သည္။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ဗ်ိဳး…ဦး႐ုကၡစိုး…မာမာခ်ာခ်ာ ပဲလား…အံမယ္ ႏုတ္ဘြတ္ေတြ ဘာေတြနဲ႔…ႀကီးပြားေနပါလား…
႐ုကၡစိုး။ ။ ဘာမွ မႀကီးပြားပါဘူးကြာ…မိတ္ေဆြ တေယာက္က လူႀကံဳနဲ႔ ဘတ္ေဒး ပရဲဆင့္ ေပးလုိက္လို႔ ပါကြာ…
ႂကြက္စုတ္။ ။ ေကာင္းပါ့ဗ်ာ...ကြန္ပ်ဴတာရွိေတာ့ ေခတ္မီ႐ုကၡစိုး ျဖစ္သြားတာေပါ့ေနာ္…
ရုကၡစိုး။ ။ ေဟ့ ေကာင္…စကားေျပာတာ အေႏွာင့္အသြား လြတ္ေအာင္ေျပာ…ကြန္ပ်ဴတာရွိမွ မဟုတ္ဘူး… မရွိလည္း ေခတ္မီေအာင္လုပ္လို႔ ရတယ္...
႐ုကၡစိုးႏွင့္ ႂကြက္စုတ္တို႔ ထုံးစံအတိုင္း စကားေျပာ၍မွ မၾကာေသးခင္ပင္ ကီးမကိုက္ခ်င္ေတာ့…။ သို႔ေသာ္ ႂကြက္စုတ္က ႐ုကၡစိုးကို ျပန္၍ ေခ်ာ့လိုက္သည္။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ဦး႐ုကၡစိုးကလည္း…စိတ္တိုေတာ့မလို႔လား…က်ေနာ္ေျပာတာက ဒီလိုေလ…ကြန္ပ်ဴတာနဲ႕ဆိုေတာ့ ပိုၿပီး ေခတ္နဲ႔ တေျပးတည္း…တခ်ိန္တည္း..ကမၻာအရပ္ရပ္က သတင္းပလင္းေတြ အစုံသိေအာင္ လုပ္လို႔ရတယ္ မဟုတ္လား… မာလ္တီ မီဒီယာ တို႔ ဘာတို႔ပါ သုံးလို႔ ရတယ္မဟုတ္လား…
ထုိစဥ္ ဖုိ္း႐ႈပ္လည္း ေရာက္လာၿပီး ေရာက္မဆိုက္ပင္ စကား၀ိုင္းသို႔ တန္း၀င္လိုက္သည္။
ဖုိး႐ႈပ္။ ။ မာလ္တီမီဒီယာေတြ ဘာေတြလုပ္မေနနဲ႕ေဟ့…အစိုးရတပိုင္း မီဒီယာတဖြဲ႕ေတာ့ အက်ယ္တ၀င့္ကို အကြက္ရွဲတာ သိၿပီးပလား…အံမယ္ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ဘာနဲ႔…
႐ုကၡစိုး။ ။ လာျပန္ၿပီ အူေၾကာင္က်ား တေကာင္…ဘာ အကြက္ရွဲတာလဲ…
႐ုကၡစိုးကလည္း ျမင္ျမင္ျခင္းေဆာက္ႏွင့္ထြင္း ဆုိသကဲ့သို႔ပင္ ဖိုး႐ႈပ္ကို ဆီး၍ ေငါက္လိုက္သည္။
ဖုိး႐ႈပ္။ ။ ဦး႐ုကၡစိုးကလည္း လူမျမင္ေသးဘူး…ေဟာက္တာက အရင္ပဲ… အခုနေလးတင္ပဲ က်ေနာ့္ဆီ ဘရိတ္ကင္း နယူးစ္ ၀င္လာတာေလ...ဟို ၾသစေတးလ်ား ကတုံးႀကီး ဦးစီးလုပ္ေနတဲ့ ျမန္မာတိုင္းမ္ ဂ်ာနယ္ မွာတဲ့…ဘ၀ရွင္မင္းတရားႀကီးကို လူသတ္သမားလို႔ ေရးထားတဲ့ ေၾကာ္ျငာတခုပါလာလုိ႔ မီးေတာက္ေန ၾကတယ္တဲ့…ပါသြားတာဘယ္သူမွ မသိလိုက္ ဘူးတဲ့…မင္းတရားႀကီးပါ အရွက္ကြဲတာေလ…
ဖုိး႐ႈပ္ေျပာလိုက္မွပင္ ႐ုကၡစိုး အီးေမးလ္ထဲက ေၾကာ္ျငာကို သတိရသြားသည္။
႐ုကၡစိုး။ ။ ဟာ…ဒါဆို…ဟို…ငါ့ဆီက…ဟိုေၾကာ္ျငာ…
ႂကြက္စုတ္။ ။ သူမ်ားေၾကာ္ျငာေျပာမွ…ဦး႐ုကၡစိုးကလည္း…ဘာေၾကာ္ျငာလည္း…ငန္းေဆးေၾကာ္ျငာလား…
႐ုကၡစုိး။ ။ ဘာ ငန္းေဆးလည္း…နင့္ဂ်ီးေဒၚကို ငန္းဖို႔ေဆးလား…ငါ့ အီးေမးလ္ထဲကို ၀င္လာတာကြ…မိတ္ေဆြ တေယာက္ပို႔လိုက္တဲ့ ေၾကာ္ျငာတခု…ငါ ဖြင့္မၾကည့္ဘဲနဲ႔ထားလိုက္တာကို သတိရလို႔ကြ… အခုျပန္ဖြင့္လိုက္ဦးမယ္…
႐ုကၡစိုးက ေျပာေျပာဆိုဆုိ သူ႔ ကြန္ပ်ဴတာကို တဆင့္ျခင္းဖြင့္ေနသည္ကို ဖုိး႐ႈပ္က အေသအခ်ာၾကည့္ လိုက္ၿပီး…
ဖုိး႐ႈပ္။ ။ ဦး႐ုကၡစိုး ၾကည့္ရတာ… ေဒးဗစ္ေကာ့ပါးဖီး မ်က္လွဲ႕ျပေတာ့မယ့္ အတိုင္းပဲ…
႐ုကၡစိုးက ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ မ်က္လုံးေစြၾကည့္ရင္း ကြန္ပ်ဴတာႏွင့္ အလုပ္႐ႈပ္ေနလိုက္သည္။
႐ုကၡစိုး။ ။ ဟာ ပြင့္ၿပီကြ…လာၾကည့္ၾကစမ္း ဒီေၾကာ္ျငာကို…ခရီးသြားလုပ္ငန္းေၾကာ္ျငာကြ…စာေတြက အဂၤလိပ္လိုေတြ…
ဖုိး႐ႈပ္။ ။ ဟုတ္တယ္…ဟုတ္တယ္…က်ေနာ့္ ဆို႔စ္ ရဲ႕ေျပာျပခ်က္ အရ အဲဒီေၾကာ္ျငာပဲ… အုန္းပင္ေလး တပင္ရယ္… ေနလုံးရယ္ပါတယ္…အဲဒီ အဂၤလိပ္လို ေရးထားတဲ့ စာသားေတြရဲ႕ ေအာက္ဆုံးအေၾကာင္းမွာ ပါတာ… စာလုံေျပာင္းျပန္ေတြ ေတြ႕တယ္မို႔လား…ျမန္မာလို သန္းေ႐ႊလူသတ္သမားလို႔ အဓိပၸာယ္ရတယ္ေလ…
ႂကြက္စုတ္။ ။ ေအး ဟုတ္တယ္ကြ… ေကာင္းလိုက္တဲ့ အိုင္ဒီယာကြာ…ဒီလို စစ္အစိုးရနဲ႔ ပလူးပလဲ ဂ်ာနယ္ကို မွေ႐ြးထည့္တာ…ဟား…ဟား…ဟား…ကြဲတာပဲ…အရွက္…
႐ုကၡစိုးက ႂကြက္စုတ္အားပါးတရ ရယ္ေနသည္ကိုၾကည့္ေနရင္း…
႐ုကၡစိုး။ ။ ေအး…အခုတေလာ ျပည္တြင္း မီဒီယာေတြ ေတာ္ေတာ္လႈပ္တယ္ေနာ္…တရားစြဲသံေတြလည္း ထပ္ၾကား ရတယ္…၊ အံမယ္ ဟိုတေန႔က လည္း…အစိုးရသတင္းစာကို ေ၀ဖန္အႀကံျပဳဖို႔ ဖိတ္ေခၚတယ္ ဆိုလား…သူတို႔က ဆုေငြေတာင္ေပးဦးမယ္တဲ့…
ဖုိး႐ႈပ္။ ။ သတင္းစာကို တကယ္ ေ၀ဖန္တဲ့ သကၤန္းကြ်န္းက ဦးသိန္းဇံက်ေတာ့ ဖမ္းတယ္ေလ…ဒါေၾကာင့္ ရန္ကုန္က ဂ်ာနယ္လစ္ တေယာက္က အစိုးရအႀကိဳက္ပဲလုပ္ေနတာလို႔ ေျပာတာ…ၾကားေကာင္း႐ုံ ဟန္ျပပဲျဖစ္မွာ တဲ့…မယုံဘူးတဲ့ တကယ္ေျပာင္းမယ္ဆိုရင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးခြင့္ျပဳဖို႔နဲ႔ သတင္းေတြကို ဘက္မလိုက္ဘဲ တင္ျပတာမ်ိဳး ေျပာင္းပါလားတဲ့ေလ…
ႂကြက္စုတ္က ရယ္လိုက္ျပန္သည္။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ဟား…ဟား…ဟား…ဖိုး႐ႈပ္ကလည္း… လြတ္လပ္ၿပီး ဘက္မလိုက္ရဘူးဟုတ္လား…ငါ ကာတြန္း ေငြၾကည္ရဲ႕ကာတြန္းတခုကိုေတာင္ သတိရေသး…တိုတိုေျပာရရင္ကြာ ကာတြန္းစာသားက “သူတို႔ ရယ္စရာ ကလည္းတဲ့ မရယ္ရတဲ့အျပင္ ရယ္ေတာင္ ရယ္ရေသးတယ္”လို႔ေရးထားတာ…မင္းစကားက ေတာ့ ရယ္စရာ မဟုတ္ဘဲ ရယ္ရတယ္ ကြာ…ဟား…ဟား…ဟား…
ဖုိး႐ႈပ္က ႂကြက္စုတ္ကို အျမင္ကပ္သည့္ ပုံမ်ိဳးႏွင့္ၾကည့္ေနသည္။ ႐ုကၡစိုးကေတာ့ ႂကြက္စုတ္ကို တကယ္အျမင္ ကပ္သြားပုံရသည္။
ရုကၡစိုး။ ။ ေဟ့ေကာင္ ငႂကြက္ မင့္ အေပါက္ကို ပိတ္လိုက္ေတာ့…စာေပ လြတ္လပ္ခြင့္ မရွိတာ သိတယ္… ရယ္မေနနဲ႔… အခုရက္ပိုင္းေလးတင္ပဲ စာေရးဆရာမ ႏုႏုရည္ (အင္း၀) ရဲ႕ ၀တၳဳတပုဒ္ကိုလည္း ႐ုပ္ရွင္ ရုိက္ဖို႔ စီစဥ္ထားတာကို ႐ုိက္ခြင့္မေပးဘဲ..လုံး၀ပယ္လိုက္တယ္တဲ့…
ဖုိး႐ႈပ္။ ။ အဲဒါ ဟုတ္တယ္…အခ်က္ ၄ ခ်က္နဲ႔ ပယ္လိုက္တာတဲ့…
ႂကြက္စုတ္။ ။ ၀တၳဳက ဘာအေၾကာင္းမို႔လို႔…ဘယ္လို အခ်က္ေတြနဲ႕ပယ္လိုက္တာလဲ…
ဖိုး႐ႈပ္။ ။ ၀တၳဳကို ငါအေသအခ်ာေတာ့ မဖတ္ရေသးဘူးကြ…နတ္ကေတာ္ေတြ…မိန္းမလွ်ာေတြအေၾကာင္း ေရးထား တာတဲ့…သတင္းအရကေတာ့…ဘာသာေရးနဲ႔ဆန္႔က်င္လို႔ဆိုတာရယ္…လိင္ျပႆနာနဲ႔ နတ္ကေတာ္ေတြ အေၾကာင္း ျဖစ္တာရယ္…၊ ေတာင္ၿပံဳးနတ္ပြဲဟာ အမွန္ရွိေပမယ့္တဲ့ သိသာသိေစ မျမင္ေစနဲ႔ ဆိုသလိုသေဘာ ထားရမယ္တဲ့…၊ အံမယ္…ေနာက္ မွတ္ခ်က္တခုက ရခဲတဲ့ လူ႔ဘ၀မွာတဲ့ ေယာက်္ားစင္စစ္ ဧကန္ ျဖစ္ရက္နဲ႔ မိန္းမလွ်ာဘ၀ ခံယူၿပီး နိမ့္က်စြာ လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ေနတာကို ျပသဖို႔မသင့္ဆိုတဲ့ အခ်က္ေတြပါတယ္တဲ့ကြ…
ႂကြက္စုတ္က ရယ္ျပန္သည္။ ႐ုကၡစိုးကလည္း ေငါက္ျပန္သည္။
ရုကၡစိုး။ ။ ေဟ့ ေကာင္ ဘာရယ္ျပန္တာလဲ…မိန္းမ႐ႊင္ပဲ ငါ ၾကားဖူးတယ္…ဒီေန႔ မင္းက ေယာက်္ား႐ႊင္ ျဖစ္ေနပါလား… အဲဒီ ၀တၳဳက အာရွစာေပဆုအတြက္ ပဏာမ ေ႐ြးထားတဲ့ ၀တၳဳကြ…
ႂကြက္စုတ္ကလည္း ရုကၡစိုးကိုျပန္၍ ေနာက္ေျပာ ေျပာလိုက္သည္။ႂကြက္စုတ္။ ။ အံမယ္… ဦးရုကၡစိုး က သူတို႔အဆက္အႏြယ္ေတြအေၾကာင္း စာအုပ္ဆုခ်ိတ္လို႔ ဂုဏ္ယူေနပုံရတယ္…ဒါနဲ႔ ဦးရုကၡစိုးေရာ ေယာက်္ားစင္စစ္ ဧကန္ ျဖစ္ရဲ႕လား….
ရုကၡစိုး။ ။ ဟာ… ဒီ တိရစၧာန္ အေကာင္ေတာ့… အ၀ီစိ သြားခ်င္ၿပီထင္တယ္…ငါ တယ္….
ဤတြင္ ႐ုကၡစိုး၏ ေဒါသ အျမင့္ဆုံးသို႔ေရာက္ရွိသြားၿပီး သတိလက္လြတ္ျဖစ္ကာ ကြန္ပ်ဴတာကိုမ၍ ႂကြက္စုတ္အား ပစ္ေပါက္ရန္ျပင္လိုက္စဥ္ ဖုိး႐ႈပ္၀င္ထိန္းလိုက္ေသာေၾကာင့္ ကြန္ပ်ဴတာ ပ်က္ဆီးမည့္ေဘးမွ လြတ္ေျမာက္သြားရသည္။
ႂကြက္စုတ္လည္း ႂကြက္ေျပးေျပးပါေလရာ...ေနာက္တြင္ ရုကၡစိုးႏွင့္ ဖိုး႐ႈပ္တို႔ ႏွစ္ဦး ႐ုန္းရင္း ဆန္ခတ္က်န္ရစ္ခဲ့ ေလေတာ့သည္….။ ။
(ခ်င္းမိုင္႐ုကၡစိုးႏွင့္ ေထြရာေလးပါးကို အပတ္စဥ္ ဗုဒၶဟူးေန႔တိုင္း တင္ဆက္ပါမည္)
No comments:
Post a Comment