Phyu Phyu Thin From Wikipedia, the free encyclopedia

Phyu Phyu Thin (born 1972) is a Burmese HIV/AIDS activist and supporter of the National League for Democracy. On May 21, 2007, Phyu Phyu Thin was arrested by police in Yangon for organizing a prayer rally to call for the release of detained National League for Democracy leader Aung San Suu Kyi. Never told what crime she had committed, she was held for more than a month, and was released on July 2, 2007.[1]
As an activist, Phyu Phyu Thin has been an outspoken critic of the State Peace and Development Council, which she says is understating the number of HIV and AIDS cases in Myanmar. She operates a clinic in Yangon that provides treatment, medicine and counseling to HIV and AIDS patients.[2][3]
On June 5, 11 AIDS patients, who were participating in prayer rallies, calling for the release of Phyu Phyu Thin, were detained at Waybargi Infectious Diseases Hospital. They were later released on June 8.[2][4] The United States Department of State also called for Phyu Phyu Thin's release.[1]
While in detention, Phyu Phyu Thin staged a hunger strike, taking only liquids for about one week.[1] Her family, which had not been told where she was being held, said it would file a missing person's case with police.[5][6]
Phyu Phyu Thin has previously been detained in 2000, after she and other Suu Kyi supporters were bundled away by police from a rally for Suu Kyi. She was held for a time in Insein prison.[3]

[edit] References

Wikinews has news related to:
Eleven HIV/AIDS patient-protestors detained in Myanmar
International Red Cross condemns Myanmar regime
Detained AIDS activist Phyu Phyu Thin released in Myanmar
^ a b c Associated Press (2009-07-03). "Prominent Myanmar AIDS activist freed from detention". The Star (Malaysia). Retrieved on 2007-07-03.
^ a b "Burma Released HIV-Positive Activists From Hospital Confinement". Voice of America (2007-06-08). Retrieved on 2007-06-29.
^ a b Mann, Naomi (2009-07-03). "A Brave, Caring Woman Now Also Needs Help". The Irrawaddy. Retrieved on 2007-07-03.
^ Lae, Aye (2009-06-07). "HIV/AIDS Patients Detained in Rangoon". The Irrawaddy. Retrieved on 2007-06-29.
^ Aung, Htet (2009-06-28). "“Free Suu Kyi” Campaigners Released". The Irrawaddy. Retrieved on 2007-06-29.
^ Paung, Shah (2009-06-21). "Relatives of Missing HIV Activist Threaten to Sue Authorities". The Irrawaddy. Retrieved on 2007-06-29. အစ

PPT returns

(photo: AFP/2006)

ျဖဴျဖဴသင္း ျပန္လာၿပီ

မုိးမခအေထာက္ေတာ္ ၀၀၃
ဇြန္ ၁၅၊ ၂၀၀၈

ေအအုိင္ဒီအက္စ္ ေ၀ဒနာသည္မ်ားကုိ ကူညီေစာင့္ေရွာက္သူအျဖစ္ ထင္ရွားသည့္ မျဖဴျဖဴသင္းသည္ တစ္ႏွစ္နီးပါးတိမ္းေရွာင္ေနရာမွ ယခုအခါ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔တြင္ ျပန္လည္ထြက္ေပၚလာၿပီး ပုံမွန္လုပ္ငန္းမ်ား ျပန္လည္ လုပ္ကုိင္လ်က္ရိွသည္။

အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္၊ လူငယ္အဖဲြ႔ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္သူ မျဖဴျဖဴသင္းသည္ သူ႔အား ေစာင့္ၾကည့္ရန္ တာ၀န္က်သည့္ ေဒသခံ အာဏာပုိင္မ်ားထံ သြားေရာက္ေတြ႔ဆုံခ့ဲေၾကာင္း၊ ၎တုိ႔က သူ႔အား တိမ္းေရွာင္ပုန္းေအာင္းေနရန္ မလုိအပ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခ့ဲသည္ဟု သိရသည္။

ၿပီးခ့ဲသည့္ႏွစ္ ၾသဂုတ္လအတြင္း ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ပါ၀င္ေသာ ထင္ရွားသည့္ လူငယ္မ်ား ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းခံခ့ဲရခ်ိန္မွစၿပီး မျဖဴျဖဴသင္းသည္ လူျမင္ကြင္းမွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားျခင္းျဖစ္သည္။

မျဖဴျဖဴသင္းသည္ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဘက္မ်ားႏွင့္အတူ ေအအုိင္ဒီအက္စ္ေရာဂါ ကာကြယ္တိုက္ဖ်က္ေရး၊ ပညာေပးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ၂၀၀၂ ခုႏွစ္မွစၿပီး တစုိက္မတ္မတ္ လုပ္ကိုင္ေနသူ ျဖစ္သည္။ ၈ ႏွစ္အတြင္း လူနာေပါင္း ၁၈၀၀ ေက်ာ္ကုိ ကူညီခ့ဲသည္ဟု သိရသည္။

တိမ္းေရွာင္ေနခ်ိန္အတြင္း သူ၏လူနာအခ်ဳိ႕တည္းခုိေနထုိင္သည့္ ရန္ကုန္မွ မဂၢင္ေက်ာင္းတုိက္ ခ်ိတ္ပိတ္ခံခ့ဲရၿပီး၊ ဖခင္ျဖစ္သူလည္း ႐ုတ္္တရက္ ကြယ္လြန္ခ့ဲသည္။

လြန္ခ့ဲသည့္မတ္လက မျဖဴျဖဴသင္းသည္ Czech သမၼတႏိုင္ငံ၊ People in Need ေဖာင္ေဒးရွင္းက ေပးအပ္ေသာ Homo Homini ဆုကို ခ်ီးျမွင့္ခံရသည္။ ျမန္မာျပည္ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈထဲမွ ထင္ရွားသည့္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ မစုစုေႏြး၊ မနီလာသိန္းတို႔ႏွင့္အတူ ပူးတဲြခ်ီးျမွင့္ခံရျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိဆုသည္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ စြမ္းစြမ္းတမံေဆာင္႐ြက္သူမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရး ပဋိပကၡမ်ားတြင္ အၾကမ္းမဖက္သည့္နည္းျဖင့္ လႈပ္ရွားသူမ်ားကုိ ေပးအပ္သည့္ဆုျဖစ္သည္။

ppt's family donates the Nargis storm victims

phyu phyu thin is in irrawaddy

မျဖဴျဖဴသင္းႏွင့္အဖြဲ႔ မုန္တိုင္းဒုကၡသည္မ်ားကို သြားေရာက္ကူညီ

ခင္ႏွင္းထက္ ဒီမိုကရက္တစ္ျမန္မာ့အသံ

၂၀-၀၅-၀၈

ဧရာ၀တီတိုင္း ေဒးဒရဲၿမိဳ႔နယ္က လူသူအေရာက္နည္းတဲ့ ေက်းလက္ေဒသေတြက မုန္တိုင္းေဘး ဒုကၡသည္ေတြဟာ ႏွစ္ပတ္ေက်ာ္ၾကာတဲ့အထိ ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႔ေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္မရဘဲ ခက္ခက္ခဲခဲ ေနထုိင္စားေသာက္ေနၾကရတယ္လို႔ အဲဒီေဒသကေနျပန္လာတဲ႔ မျဖဴျဖဴသင္းက ေျပာပါတယ္။

အိတ္ခ်္အုိင္ဗြီေအ့ဒ္စ္ ေ၀ဒနာရွင္ေတြကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ၿပီး မၾကာေသးမီကမွ အာဏာပိုင္ေတြ ထိန္းသိမ္းထားရာက ျပန္လြတ္လာတဲ့ မျဖဴျဖဴသင္းနဲ႔ ေရွ႔ေနဦးေအာင္သိန္းတို႔အဖြဲ႔ ဟာ ေဒးဒရဲၿမိဳ႔နယ္ ပင္လယ္၀မွာရွိ ေရျဖန္းကုန္းရြာကို တနဂၤေႏြေန႔က သြားေရာက္ကူညီၾကပါတယ္။ သူတို႔က အ၀တ္အထည္၊ ေဆး၀ါးနဲ႔ အိုးခြက္ ပန္းကန္ေတြကို ေပးအပ္ကူညီခဲ့ပါတယ္၊ ဒုကၡသည္ေတြအတြက္ ေနထိုင္စားေသာက္ေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈေတြ အျမန္ဆံုး ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ အေရးတႀကီးလိုအပ္ေနတယ္လို႔ ေရွ႔ေနဦးေအာင္သိန္းက ေျပာပါတယ္။

ဒုကၡသည္ေတြရဲ႔အေျခေနနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မျဖဴျဖဴသင္းရဲ႔ ရွင္းျပခ်က္၊

“အဲဒီရြာမွာက လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးကလည္းနဲနဲခက္တယ္၊ ၿမိဳ႔နဲ႔လွမ္းေတာ့ သြားၿပီးကူ ညီေပးတဲ့သူလည္း သိပ္မရွိဘူး၊ က်မတုိ႔သြားတဲ့ေနက်မွပဲ ၁၅ ရက္ရွိၿပီေပါ့ေနာ္၊ သူတုိ႔ရြာကုိ အကူ အညီ ေပးမယ့္ သူေတြ မေရာက္ေသးဘူး၊ အဲေန႔ကမွ စေရာက္တာပါ၊ ရြာမွာေတာ့ အေသအေပ်ာက္လည္း ရွိတယ္၊ အိမ္ေျခေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ပ်က္စီးသြားတယ္၊ ရြာက တံငါရြာျဖစ္ တဲ့အတြက္ အရင္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ စီးပြားေရးေျပလည္တာေပါ့၊ အခုေတာ့ ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး၊ အိမ္ေတြအကုန္ၿပိဳသြားတယ္။

ရြာမွာ စာသင္ေက်ာင္း ႏွစ္ ေက်ာင္းရွိတယ္၊ ႏွစ္ေက်ာင္းလုံးၿပိဳသြားတယ္၊ အဲမွာရွိတဲအိမ္က တရြာလုံးမွ သုံးေလးအိမ္ပဲက်န္ ေတာ့ အကုန္လုံးက လမ္းေဘးမွာပဲ ေနေနရတဲ့အေျခအေနေပါ့၊ အဲဒီရက္ေန႔ကမွ သူတုိ႔အကူအညီ ရတဲ့အတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ အခက္အခဲျဖစ္ေနတာေပါ့၊ ရြာမွာ လူေပါင္း ၅၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိတာ ၁၂၆ ေယာက္ေသတယ္၊ ဘာအကူအညီမွ မရေသးဘူး။

အိမ္ေတြကလည္း ၿပိဳပ်က္သြားတယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုေနၿပီး ဘယ္လို စားေသာက္ေနၾကပါသလဲ၊

အဲဒီမွာေတာ့ က်န္ခဲ့တဲ့အိမ္က ျပန္ၾကည့္ၾကတယ္။ ရြာထဲမွာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက လုံး၀ ပ်က္ၿပီး ေတာ့ နည္းနည္းပါးပါးေတာ့ ေနလုိ႔ရတာေပါ့ေနာ္၊ အဲဒီဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ အကုန္လုံးကပ္ၿပီးေန ေနၾကတယ္။ ကေလးေတြက ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္၊ လူႀကီးေတြက အဲဒီရြာကထြက္သြား ၿပီး တျခားေနရာမွာ ရွာေဖြၿပီး သူတုိ႔ ရြာကုိျပန္လာၿပီး စားေသာက္ၾကတယ္။ ေနာက္ အရင္က သူ တုိ႔မွာက်န္တဲ့ ေရစုိတဲ့ဆန္ေတြကုိ ေနလွန္းၿပီးေတာ့ ဒီတုိင္းပဲ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ေနၾကတယ္။

သူတို႔ရြာက ေသသြားတဲ့လူေတြရဲ႔ အေလာင္းေတြကိုေရာ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရပါသလား။

က်မတုိ႔သြားတဲ့ရက္က ၁၀ ရက္ေက်ာ္ၿပီ၊ အဲဒီအခ်ိန္ထိေတာင္မွပဲ ကမ္းစပ္ေတြမွာ က်န္ေနေသးတဲ့ အေလာင္းေတြရွိတယ္၊ ေနာက္ၿပီး က်ြဲႏြားေတြ ဒီတုိင္းပဲ ေရထဲမွာေမွ်ာေနတာေတြ ေတြ႔ခဲ့ေသးတယ္။ ပင္လယ္၀အထိကေတာ့ အနံ႔ေတြရွိေနေသးတယ္ရွင့္။

ဒုကၡသည္ေတြရဲ႔ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအေျခေနနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘယ္လိုေတြ႔ခဲ့ရပါသလဲ။

အခုလက္ရွိေတြ႔ခဲ့ရတာဆုိရင္ တခ်ဳိ႔ေနရာမွာဆုိရင္ လမ္းေပၚမွာ စိတ္ေဖာက္ျပန္သြားတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္၊ တခ်ဳိ႔ကေလးေတြဆုိလည္း ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးေတြနဲ႔ မိဘေတြ မရွိေတာ့ဘူး၊ လမ္းမွာဆုိရင္ အမ်ဳိးသမီးတေယာက္ဆုိရင္ ရူးၿပီးေတာ့ အဲလုိ ေလွ်ာက္ေျပးေနတာေတြရွိတယ္၊ “ဆရာမေရ ျမန္ျမန္လာပါ။ ျမန္ျမန္လာပါ”နဲ႔ အဲလုိမ်ဳိး လုိက္ေအာ္ေနတာေတြ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။

စိတ္ေပၚမွာေကာ အကုန္လုံးထိတာေပါ့ေနာ္၊ ကေလးေတြဆုိရင္လည္း မ်က္လုံးေလးေတြက ေၾကာင္ေနတယ္၊ ၾကည့္သာၾကည့္ေနတာ ဘာမွမသိတဲ့ပုံစံမ်ဳိးေလး ေတြေပါ့ေနာ္၊ သူတုိ႔အတြက္ အဓိကလုိအပ္တာေတာ့ ေလာေလာဆယ္ သူတုိ႔ရဲ႔စိတ္အေျခအေနေတြကုိလည္း ျပန္ကုသေပးဖုိ႔လည္း လုိအပ္တယ္။ အခုလက္ရွိ ေနထုိင္စားေသာက္ေရးလည္း ျပင္ဆင္ေပးဖုိ႔ လုိသလုိ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ေတြလည္း အမ်ားႀကီး လုပ္ေပးဖုိ႔ လုိေနတာလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။

some quality photos from AFP web

ပုံအရည္အေသြးေကာင္းတာေတြ ေတြ႔လုိ႔ တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ ယူသုံးလုိသူမ်ားအတြက္ လုိလုိမယ္မယ္။