my very first post for this blog

ဒီမုိကေရစီအေရးရန္ပုံေငြ
၁။ ၿပီးခ့ဲတ့ဲသုံးႏွစ္အတြင္း မႏၱေလးသား ၂ေယာက္ ရန္ကုန္သား ၁ ေယာက္ကုိ ေငြေၾကး အကူအညီေပးဖူးပါတယ္၊ သူတုိ႔ရဲ႔ အႏုပညာလုပ္ငန္း စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြအတြက္။

၂။ မၾကာေသးမီက အကူအညီ ထပ္ေတာင္းတ့ဲအေၾကာင္း အီးေမးလ္ေရာက္လာတယ္။ ကုိယ္ေရးကိုယ္တာ အေရးေပၚ ေငြလုိတယ္၊ ဘယ္ႏုိင္ငံေရးသမား၊ ဘယ္အက်ဥ္းသားေဟာင္းက ဘယ္လုိအခက္အခဲျဖစ္တယ္ စသျဖင့္။ ၀မ္းနည္းပါတယ္၊ က်ေနာ္နဲ႔ေငြနဲ႔ အတူမေနေတာ့ သူတုိ႔ကုိမကူႏုိင္ဘူး။

၃။ ၿပီးခ့ဲတ့ဲလမွာ အီးေမးလ္ပုိ႔လာျပန္တယ္။ လႈပ္ရွားမႈအတြက္ ေငြလုိတယ္၊ လုံၿခဳံေရးအတြက္လည္း ေငြအသုံးလုိတယ္ တ့ဲ။ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈမွာလည္း သူတုိ႔နည္း သူတုိ႔ဟန္နဲ႔ ၀င္ပါၿပီ၊ ေငြလုိၿပီေပါ့။

၄။ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွာ ျပည္သူေတြ အႏုိင္က်င့္ခံရတ့ဲ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ သူတုိ႔စုေဆာင္း ျဖန္႔ေ၀ေနတာလည္း အာဏာပုိင္ေတြ သိဟန္မတူေသးေပမယ့္ ကုိယ္က သိေနတယ္။ ေရဒီယုိသတင္းသမားတခ်ဳိ႔က သူတုိ႔အသံကုိ လုံၿခဳံေရးအရ နည္းနည္းျပင္လုိက္တာမ်ဳိး တခါတေလလည္း ရိွ၊ တခါတေလလည္း မရိွ။ ေရဒီယုိသမားေတြဆီက ေငြေၾကးအကူအညီ ရပါ့မလား။ က်ေနာ္ မသိ၊ ေမးလည္း မေမးမိ၊ မေမးခ်င္။

၅။ လုိရင္း ေျပာရရင္ လႈပ္ရွားမႈရဲ႔ အလယ္ေခါင္တည့္တည့္မွာေရာက္ေနၾကတ့ဲ သူတုိ႔ ေငြလုိတယ္ဗ်ာ၊ သူတုိ႔ကုိ က်ေနာ္ မကူႏုိင္ဘူးလုိ႔ ထင္ခ့ဲေပမယ့္ ကူႏုိင္ခ့ဲတယ္ဗ်ာ။ မုိးမခ ဒီမုိကေရစီေရး ရံပုံေငြကုိ ထည့္၀င္လွဴဒါန္းသူေတြရဲ႔ ေက်းဇူးပါပဲ။

၆။ ျမန္မာျပည္ ဒီမုိကေရစီေရးလႈပ္ရွားမႈအတြက္ မုိးမခကုိ ၀ုိင္း၀န္းသူမ်ားက အလွဴခံထြက္လုိက္တာ ၂လအတြင္း ေဒၚလာ ၅ ေသာင္းနီးပါး ရခ့ဲပါတယ္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ဆန္ဖရန္စစ္စကုိ၊ ေလာ့စ္အိန္ဂ်လိ စတ့ဲေဒသေရာက္ ျမန္မာျပည္သားေတြရဲ႔ လွဴဒါန္းမႈပါ၊ ျမန္မာျပည္အေျပာင္းအလဲကုိ အင္မတန္လုိလားတ့ဲအတြက္ ေမတၱာပုိ႔ ခ်ီတက္ၾကတ့ဲ ရဟန္းေတြ၊ ျပည္သူေတြကုိ အားေပးခ်င္တ့ဲအတြက္ လွဴဒါန္းတယ္လုိ႔ ယူဆပါတယ္။

၇။ ျမန္မာျပည္ထဲက က်ေနာ့္မိတ္ေဆြမ်ားဆီကုိ အဲဒီရန္ပုံေငြထဲက အစိတ္အပုိင္းတခ်ဳိ႔ ေရာက္သြားပါတယ္။ ကဲ- မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ာ ေက်းဇူးတင္ရမွာ ဘယ္သူေတြကုိလဲဆုိတာ ေျပာျပလုိက္ပါၿပီ။


ျဖဴျဖဴသင္းအားေပးသူစာမ်က္ႏွာ
၁။ ဒီဘေလာ့ဂ္ကုိ ျမန္မာျပည္ထဲက အင္တာနက္သုံးသူမ်ား အဆင္ေျပဖုိ႔ ေန႔တုိင္း မြမ္းမံခ့ဲပါတယ္။ ၿပီးခ့ဲတ့ဲ တစ္ပတ္လုံးလုံးေတာ့ ဒီဘေလာ့ဂ္ကုိ ပစ္ထားလုိက္တယ္။ ကြန္ျပဴတာကုိလည္း ပစ္ထားလုိက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဘေလာ့ဂ္မွာ အသစ္တင္တာ မရိွ။

၂။ အသစ္မတင္ေတာ့လည္း ဘယ္သူမွ ဘာမွ မေျပာ။ ဒီဘေလာ့ဂ္နဲ႔ သိပ္မကြာဘူးလုိ႔ ေျပာႏုိင္တ့ဲ ပုိလည္း ပုိေကာင္းပုံရတ့ဲ ေဒါက္လြဏ္း (လြန္း)၊ မီဒီယာအေစာင့္ စသျဖင့္တုိ႔ဆီကလည္း သတင္းေတြဖတ္ေနရလုိ႔ မေျပာတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္၊ ဒီဘေလာ့ဂ္ကုိ မေရာက္လုိ႔ မေျပာတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္၊ အင္တာနက္သုံးမရလုိ႔ မေျပာတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္။

၃။ သတင္းေတြ ေကာ္ပီကူးေပးေနတာေတာ့ ၾကာၿပီ၊ ကုိယ္တုိင္ေရးသားတာ ပုိ႔စ္တင္တာေတာ့ မရိွခ့ဲဖူးဘူး၊ ခုေတာ့ ေရးလုိက္ပါၿပီ။

၄။ ေနာင္ေရာ ဘာတင္မလဲ - - -။ အင္း - - - မသိဘူးဗ်ာ။ ကုိယ္တုိင္ေရးတာေတြေတာ့ တင္ျဖစ္မယ္မဟုတ္။ သတင္းေတြပဲ ဆက္တင္ရင္ လုပ္အားျပဳန္းတီးမႈေတြမ်ား ျဖစ္ေနမလား။ ကာတြန္းေတြ တင္ရင္ ေကာင္းမလား။ ႏုိင္ငံတကာသတင္းစာေတြမွာ ေန႔တုိင္းပါေနတ့ဲ ကာတြန္းဆရာေတြရဲ႔လက္ရာမ်ားဆုိရင္ ဘယ္လုိလဲ။ ကာတြန္းဆရာေတြကေတာ့ အေမရိကန္ေတြမ်ားတယ္။ တင္ျဖစ္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကိုယ္ဖတ္ၿပီး နားလည္တ့ဲ ရယ္ရတ့ဲဟာေတြထဲက တခ်ဳိ႔ကုိ အခါအားေလ်ာ္စြာ တင္ျဖစ္မွာပါ။

၅။ ကာတြန္းေတြတင္ျဖစ္ခ့ဲရင္ ဒီဘေလာ့ဂ္ကုိ မၾကာခင္ ရပ္ရမွာပဲ။ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုက ပုံေတြ အမ်ားၾကီး မဆ့ံ။ ဒီဘေလာ့ဂ္ ရပ္လည္း တျခားနာမည္ေတြနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ေတြ ထပ္ဖြင့္တာေပါ့ဗ်ာ၊ စုစုေႏြး၊ မင္းကုိႏုိင္ စသျဖင့္၊ သူတုိ႔နာမည္ေတြသုံးၿပီး ကာတြန္းေတြ တင္တာကလည္း သင့္ေလ်ာ္ပါ့မလား၊ အင္း - - စဥ္းစားစရာ။ ။

BNI news ( sep 12-14 )

သံုးႀကိမ္ေျမာက္ ႀကဳိးပမ္းမႈတြင္ ျမန္မာစစ္သားတဦး ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္
ေအာင္မိုးျမင့္။ သတင္းႏွင့္မီဒီယာကြန္ယက္ စက္တင္ဘာ ၁၄
ျမန္မာစစ္တပ္တြင္ စစ္သားအျဖစ္ တာ၀န္မထမ္းေဆာင္လို၍ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ရန္အတြက္ သံုးႀကိမ္တိုင္ တိုင္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္တြင္ ယမန္ေန႕က ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္သို႕ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ ေရာက္ရွိ လာခဲ့သည္ ဟု တပ္သားမင္းေအာင္က ေျပာသည္။

အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီ လြတ္ေတာ္အမတ္ ဦးညီပု ဂြျမိဳ႕ကို စြန္႕ခြာ
နိရဥၥရာသတင္း စက္တင္ဘာ ၁၄
ဂြျမိဳ႕နယ္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ လြတ္ေတာ္ အမတ္ တဦးျဖစ္သူ ဦးညီပုသည္ စက္တဘၤာလ ၁၀ ရက္ေန႕က ျမိဳ႕ကို စြန္႕ခြာျပီး အမည္မသိေသာ ေနရာတခုသို႕ ထြက္ခြာသြားေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ျမိဳ႕ကထြက္ခြာသြားေၾကာင္းကို မသိရွိရပါေၾကာင္း ျမိဳ႕ခံ တဦးက ေျပာသည္။

ထိုင္းအထူးတပ္ႏွင့္ ကလလတ ဟု ယူဆရသည့္ အဖြဲ႔တိုက္ပြဲျဖစ္၊ တဦးေသဆံုး
ကႏၱာရ၀တီတိုင္း(မ္) စက္တင္ဘာ ၁၄
ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္အမွတ္ (BP –14) ေဒသတြင္ နယ္စပ္လံုျခံဳေရးအတြက္ ကင္းလွည့္ေနေသာ ထိုင္းအထူး တပ္ဖြဲ႔တဖြဲ႔ႏွင္႔ ကလလတ အဖြဲ႔ (ႀကယ္နီ- ကရင္နီလူမ်ဳိးေပါင္းစုံ ျပည္သူ႔လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္ဦး) ဟု ယူဆရသည့္ လက္နက္ကိုင္ လူတစုတို႔သည္ ထိုင္းနယ္သို႔ က်ဴးေက်ာ္ ၀င္ေရာက္လာ၍ အျပင္းအထန္ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားခဲ့ရာ တဦးေသဆံုး သြားခဲ့ေႀကာင္း သိရွိရသည္။


ဆူနာမီ သတိေပးမွဳမ်ား ထြက္ေပၚျပီးေနာက္ ရခိုင္ျပည္နယ္ႏွင့္ ဘဂၤလာေဒခ်္႕ ေနရာ အေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ လူထုမ်ားအတြင္း မတည္ျငိမ္မွူမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့
နိရဥၥရာသတင္း စက္တင္ဘာ ၁၃
ယမန္ေန႕ ညေနပိုင္းက အင္ဒုိနီးရွား နိဳင္ငံ ဆူမၾတားကၽြန္းအနီးတြင္ ရက္ခ်စ္စတာ စေကး ၈ ဒႆမ ၂ ရွိ ျပင္းထန္ေသာ ငလ်င္ တခု လွဳပ္ခတ္ခဲ့ျပီးေနာက္ပိုင္း ဆူနာမီ ေရလွိဳင္းၾကီးမ်ား ျဖစ္ေပၚနိုင္သည္ဟု သတိ ေပးခ်က္မ်ား ထြက္ေပၚခဲ့ျပီး ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာနိုင္ငံႏွင့္ ဘဂၤလာေဒခ်္႕ နုိင္ငံတြင္ ပင္လယ္ ကမ္းရိုးတန္း ေဒသမ်ားတြင္ ေနထိုင္သူမ်ားအတြင္း လွဳပ္လွဳပ္ရြရြ ျဖစ္သြားခဲ့သည္။

ဆူနာမိ စိုးရိမ္မႈေၾကာင့္ ထိုင္းေတာင္ပိုင္းရွိ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား အထိတ္တလန္႕ျဖစ္ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ရင္း ထိခိုက္ဒဏ္ရာရမႈအခ်ဳိ႕ရွိ
သတင္းႏွင့္မီဒီယာကြန္ယက္ ခြန္ေအာင္ျမတ္။ စက္တင္ဘာ ၁၃
ဆူနာမိစိုးရိမ္မႈေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပုိင္းရွိ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား ေဘးလြတ္ရာသို႕ ထြက္ေျပးၾကရာ ထိခိုက္ ဒဏ္ရာရမႈမ်ား ရွိခဲ့သည္ဟု ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားက ေျပာသည္။

ေဟြ႔ပူကဲေက်းရြာသို႔ ကယန္းေႀကးကြင္းပတ္ မိသားစုအခ်ဳိ႕ စတင္ေျပာင္းေရႊ႕ျပီ
ေမာ္အဲမာကႏၱာရ၀တီတိုင္း(မ္) စက္တင္ဘာ ၁၂
ထုိင္းႏုိင္ငံ၊ မယ္ေဟာင္ေဆာင္ခရုိင္၊ ကယန္းေႀကးကြင္းပတ္ ေက်းရြာ (၃) ရြာတြင္ ေနထုိင္ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ကယန္းမိသားစု အခ်ဳိ႕သည္ ေဟြ႔ပူကဲ့ေက်းရြာသို႔ ယေန႔တြင္ စတင္ေျပာင္းေရႊ႕ေနျပီ ျဖစ္သည္။

ေသနတ္သူခုိး တပ္ႀကပ္ႀကီး၏လုပ္ရပ္ အျပစ္မဲ့ရြာသား လင္မယား ေထာင္ခ်ခံရ
သွ်မ္းသံေတာ္ဆင္႔သတင္းစဥ္ စက္တင္ဘာ ၁၂
ျပီးခဲ့သည့္ ႀသဂုတ္လလယ္က မုိင္းတုံျမိဳ႕နယ္ နားေကာင္းမူး အေျခစုိက္ ခလရ ၆၅ တပ္မွ တပ္ႀကပ္ႀကီး တစ္ေယာက္သည္ ၄င္းအရာရွိ၏ ပစၥတုိေသနတ္ တစ္လက္ကုိ ခုိးယူထြက္ေျပးေႀကာင္း၊ မဆီမဆုိင္ အျပစ္မဲ့ရြာသား လင္မယား တစ္စုံအား ေသနတ္ျပန္၀ယ္ ေလ်ာ္ခုိင္းေႀကာင္း နယ္စပ္ သတင္းရပ္ကြက္က ဆုိပါသည္။

ကပ္စာမ်ား၊ ပုိစတာမ်ားေႀကာင့္ စစ္အာဏာပိုင္မ်ား ညမထြက္ရ အမိန္႔ထုတ္
သွ်မ္းသံေတာ္ဆင္႔သတင္းစဥ္ စက္တင္ဘာ ၁၂
ေလာင္စာဆီႏွင့္ ကုန္ေစ်းႏႈန္း အဆမတန္ ျမင့္တက္မႈေႀကာင့္ ျပီးခဲ့သည့္ ႀသဂုတ္လေႏွာင္းပုိင္းက ဗမာျပည္အႏွံ႔ ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူလူထု ဆန္႔က်င္ဆႏၵျပ အုံႀကြမႈသည္ သွ်မ္းျပည္သုိ႔လည္း ကူးစက္ပ်ံ႕ႏွံ႔လာသျဖင့္ သိႏၷီျမိဳ႕တြင္ ေဒသခံ စစ္အာဏာပုိင္မ်ား၏ လုံျခံဳေရး တင္းႀကပ္မႈႏွင့္အတူ စစ္ဥပေဒ မာရွယ္ေလာ ထုတ္ျပန္သည့္ အေျခအေနသုိ႔ ေရာက္ေနေႀကာင္း သွ်မ္းျပည္ေျမာက္ပုိင္း သတင္းရပ္ကြက္က ဆုိပါသည္။

တပ္ရင္း စိုက္ပ်ိဳးေရးႏွင့္ ေမြးျမဴေရးအတြက္ ရြာသားမ်ားထံက အုန္းပင္ပ်ိဳးႏွင့္ ၾကက္၊ ၀က္ေပါက္စ မ်ားေကာက္
နိရဥၥရာသတင္း စက္တင္ဘာ ၁၂
ရခိုင္ျပည္နယ္ ေျမာက္ဦးျမိဳ႕ ေဘာင္းဒြတ္ အေရွ႕ဘက္ျခမ္းတြင္ တပ္စြဲထားေသာ ခမရ ၃၇၈ တပ္ရင္းတြင္ မိုးအကုန္စိုက္ပ်ိဳးမည့္ အုန္းပင္မ်ားႏွင့္ ေမြးျမဳေရးျခံ အတြက္ ၾကက္ေပါက္စ၊ ၀က္ေပါက္စမ်ားအား အနီးအနားရွိ ေက်းရြာမ်ားမွ အတင္း အဓမၼ ေကာက္ခံေနေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။

ေနျပည္ေတာ္မွာ ညီလာခံ ေထာက္ခံပဲြ အတြက္ လူေတြကို ဆင့္ေခၚ
မဇၩိမသတင္းဌာန စက္တင္ဘာ ၁၂
နအဖ ေညာင္ႏွစ္ပင္ အမ်ဳိးသား ညီလာခံ ေထာက္ခံပြဲသုိ႔ တက္ေရာက္ရန္ အတြက္ ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ႀကီးနားၿမ့ဳိခံ လူငယ္အခ်ဳိ့ကို ယခုရက္ပိုင္းအတြင္း လိုက္လံ စုေဆာင္းေနသည္။

two monk strikers free

ဘန္ေကာက္တြင္ ဆႏၵျပ သံဃာ (၂) ပါးကုိ ဒဏ္ေငြခ်မွတ္
ေက်ာ္ထင္(ထုိင္း) / ၁၄ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၇

ပခုကၠဴၿမိဳ႕တြင္ ဆႏၵျပသံဃာေတာ္မ်ားကုိ အၾကမ္းဖက္မႈအား ကန္႔ကြက္႐ႈတ္ခ်သည့္အေနျဖင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံ၊ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ နအဖသံ႐ုံးေရွ႕တြင္ ဆႏၵျပသျဖင့္ စက္တင္ဘာ(၁၂) ၌ ဖမ္းဆီး
ခံရသည့္ သံဃာ(၂) ပါးအား ထုိင္းတရား႐ုံံးမွ ဒဏ္ေငြေဆာင္ရန္အမိန္႔ခ်လုိကၿ္ပီး လူ၀င္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရးဥပေဒအရ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္သြားမည္ဟု သိရသည္။

ဦးပဥၥင္း ဦးသု၀ရႏွင့္ ဦး၀ါရိႏၵကာရတုိ႔အား ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္း တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္သည့္ ပုဒ္မအရ ပထုန္ဌာနီခ႐ိုင္တရား႐ုံးက တပါးလွ်င္ ဘတ္ေငြ (၆,၀၀၀) စီ ဒဏ္ေငြခ်လိုက္ေၾကာင္း သံဃာ
ေတာ္မ်ား လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးေနသည့္ ဘန္ေကာက္အေျခစုိက္
ရခုိင္၀ံသာႏုစာပီအသင္းမွ ကုိသန္းေ၀ေအာင္က ေျပာသည္။

၎က “ဒဏ္ေငြေဆာင္ႏုိင္ဖုိ႔ ေငြေၾကးရွာေဖြေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီေန႔ တရား႐ုံးမွာ ဒဏ္ေငြေဆာင္ၿပီးတဲ့ လက္မွတ္ယူၿပီး ဦးဇင္းေတြကိုဖမ္းထားတဲ့ ပထုန္ဌာနီခ႐ိုင္က ရွန္ကန္င္ခန္ အက်ဥ္းထာင္မွာ သြား ေပးၿပီးပါၿပီ။ သူတုိ႔ စအဖမ္းခံရတဲ့ ယန္န၀ါရဲစခန္းက လာေခၚဖုိ႔ကုိ ေစာင့္ေနတယ္လုိ႔ ေထာင္အာဏာ ပုိင္ေတြကေျပာပါတယ္” ဟု ဦးပဥၥင္းမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ခဲ့သူ ကုိသန္းေ၀ေအာင္က ေျပာသည္။

ဦးပဥၥင္းမ်ားက ၎တို႔သည္ အမွန္တရားအတြက္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး ဒီမိုကေရစီေရး ေအာင္ျမင္ ရန္အတြက္ က်န္သည့္သံဃာထုသာမက လူထုတရပ္လုံးပါ အင္တိုက္အားတိုက္ပါ၀င္လာေစရန္ ရည္ရြယ္၍ ဆႏၵျပခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။

ဖမ္းဆီးခံ ဦးပဥၥင္း (၂) ပါးသည္ ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရး၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္းက်ဆင္းေရး၊ မတရား ဖမ္းဆီးခံရသည့္ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ျပန္လႊတ္ေရးေတာင္းဆုိခ်က္မ်ားကုိ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ေရးထားသည့္ ပုိစတာမ်ား ကုိင္ေဆာင္ဆႏၵျပစဥ္ ဖမ္းဆီးခံရျခင္းျဖစ္သည္။

၂၀၀၀ ခု ဒီဇင္ဘာတြင္လည္း ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္၌္ တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္မႈျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံရ ေသာ ရခုိင္၀ံသာႏုစာပီအသင္းဥကၠ႒ ခုိင္ေကာင္းစံအား လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဥပေဒအရ ျမန္မာႏုိင္ငံ သုိ႔ ျပန္လည္ပုိ႔ေဆာင္ခဲ့ရာ အာဏာပိုင္မ်ားက ဖမ္းဆီးၿပီး ေထာင္ဒဏ္ (၁၀) ႏွစ္ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ ။

( http://www.khitpyaing.org/news/september_2007/14-9-07d.php ကေန ယူတယ္။)

2 Burmese monks arrested in Bangkok

ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕၌ ဆႏၵျပသည့္ သံဃာေတာ္ (၂) ပါး ဖမ္းဆီးခံရ
NEJ / ၁၂ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၇

“- - - - ပခုကၠဴၿမိဳ႕က ကိုယ္ေတာ္ေတြဟာ သူတို႔ တကိုယ္ေရ ေကာင္းစားေရးအတြက္ လုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ ျပည္သူလူထုေတြ အားလံုး ခံစားေနရ တဲ့ဒုကၡကို ေျဖရွင္းေပးဖို႔ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ေမတၱာပို႔ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပၾကတာ၊ ဒါကို စစ္တပ္နဲ႔ အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းတဲ့အတြက္ ဦးပဥၥင္းတို႔ လာၿပီး ဆႏၵျပတာ- - - - -”



ပခုကၠဴၿမိဳ႕၌ ဆႏၵျပသည့္ သံဃာေတာ္မ်ားကို နအဖစစ္အစိုးရ လက္ကိုင္တုတ္မ်ားက အၾကမ္းဖက္ ႐ိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီးမႈကို ကန္႔ကြက္႐ႈတ္ခ်သည့္အေနျဖင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ျမန္မာသံ႐ံုးေရွ႕၌ ယေန႔နံနက္တြင္ ဆႏၵျပသည့္ သံဃာေတာ္
(၂) ပါးကို ထုိင္းရဲက ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းလိုက္သည္။

“ဖမ္းသြားၿပီ ဒကာႀကီး၊ ကားေပၚမွာပါသြားၿပီ၊ (၁၀) မိနစ္ (၁၅) မိနစ္ေလာက္ပဲျပလုိက္ရတယ္။ (၁၂) နာရီအထိျပမယ္ဆိုၿပီး အစကတည္းက စီစဥ္ထားတာေပါ့ေနာ္။ ဦးပဥၥင္းတို႔က ျမန္မာဘုန္းႀကီးေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ ျမန္မာသကၤန္းေတြ၀တ္ၿပီး ဆႏၵျပတာေပါ့။ ဦးပဥၥင္းတုိ႔ ကိုင္ေဆာင္ထားတဲ့ ပိုစတာေတြလည္း သိမ္းယူသြားတယ္” ဟု ဆႏၵျပ
သည့္ ဦးပဥၥင္း ဦးသု၀ရက မိန္႔ၾကားသည္။

ဦးပဥၥင္း ဦးသု၀ရႏွင့္ ဦး၀ါရိႏၵကာရတို႔သည့္ ဘုရားသံုးဆူနယ္စပ္မွ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕သို လာေရာက္
ကာ ျမန္မာသံ႐ံုးေရွ႕၌ ဆႏၵျပၾကျခင္းျဖစ္ၿပီး ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရး၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္းက်ဆင္းေရး၊ မတရားဖမ္းဆီးခံထားရသည့္ သံဃာေတာ္မ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ျပန္လႊတ္ေပးေရး စသည့္ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကုိ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေရးသားထားသည့္ ပိုစတာကို ကိုင္ေဆာင္ ဆႏၵျပစဥ္ ဖမ္းဆီးခံရျခင္းျဖစ္သည္။

ဆႏၵျပရသည့္အေၾကာင္းရင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးသု၀ရက “ပခုကၠဴၿမိဳ႕က ကိုယ္ေတာ္ေတြဟာ သူတို႔ တကိုယ္ေရ ေကာင္းစားေရးအတြက္ လုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ ျပည္သူလူထုေတြ အားလံုး ခံစားေနရ တဲ့ဒုကၡကို ေျဖရွင္းေပးဖို႔ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ေမတၱာပို႔ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပၾကတာ၊ ဒါကို
စစ္တပ္နဲ႔ အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းတဲ့အတြက္ ဦးပဥၥင္းတို႔ လာၿပီး ဆႏၵျပတာ” ဟု မိန္႔ၾကားသည္။

လက္ရွိအခ်ိန္၌ သံဃာေတာ္ (၂) ပါးကို ထိုင္းရဲတပ္ဖြဲ႔က ေမးျမန္းစစ္ေဆးလ်က္ရွိၿပီး ထိုင္းရဲ၏
လူ၀တ္လဲခိုင္းမႈကို သံဃာေတာ္တို႔က ျငင္းဆန္ခဲ့သည္ဟု သိရသည္။

ဦးပဥၥင္းဦးသု၀ရသည္ ၂၀၀၅ ခု၊ မတ္လကလည္း အမ်ဳိးသားညီလာခံကို ကန္႔ကြက္သည့္အေနျဖင့္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ျမန္မာသံ႐ံုးေရွ႕၌ တကိုယ္ေတာ္ဆႏၵျပသည့္အတြက္ ဖမ္းဆီးခံရဖူးသည္။ ။

(မူရင္း http://www.khitpyaing.org/။)

5 burmese die in Malaysia car accident

မေလးရွား ကားေမွာက္မႈ ျမန္မာ ၅ ဦး ေသဆုံး
Irrawaddy/ ေအးလဲ့ | စက္တင္ဘာ ၁၂၊ ၂၀၀၇

မေလးရွားႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္း ဘာလင္္း ၿမိဳ႕နယ္ အနီးတြင္ ယမန္ေန ့က ဘတ္(စ္)ကား တိမ္းေမွာက္ရာမွ ျမန္မာအလုပ္သမား ၅ ဦး ႏွင့္ မေလးရွားႏိုင္ငံသား ကား စပယ္ယာ ၁ ဦး ေသဆံုးခဲ့သည္။

ယင္းမေတာ္တဆ ကားေမွာက္ရာတြင္ လူ ၄၃ ဦး ဒဏ္ရာ ရရွိၿပီး ၁၁ ဦးမွာ ဒဏ္ရာျပင္းထန္သည္ဟု ဆုိသည္။

အဆိုပါ ဘတ္စ္ကားသည္ အမ်ိဳးသမီး ၄ ဦး အပါအ၀င္ လူ ၄၆ ဦးကို ထိုင္း မေလးရွား နယ္စပ္သို႔ သြားပို႔ျခင္းျဖစ္ သည္ဟု မေလးရွား သတင္းစာ The Star က ေဖာ္ျပသည္။

မေလးရွားႏုိင္ငံေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံအလုပ္သမားအခြင့္အေရး ကာကြယ္ေစာင့္ ေရွာက္ေရး ေကာ္မတီ အေထြေထြ အတြင္း ေရးမႈး ကိုရဲမင္းထြန္းကလည္း “ဒီဘတ္(စ္) ကားက ျမန္မာ ျပည္သား ၄၆ ေယာက္ကို လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဌာနကေန ထိုင္း-မေလးရွား ႏိုင္ငံနယ္စပ္ကို သြားသြန္ဖို ့အသြားလမ္းမွာ ျဖစ္တာ”ဟု ေျပာသည္။

ယင္းကားေမွာက္မႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံ အလုပ္သမားအခြင့္အေရး ေဆာင္ရြက္ေနသည့္အဖြဲ ့က မေလးရွားႏိုင္ငံ
လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဌာနကို ေသဆုံးသည့္ျမန္မာႏိုင္ငံသား အမည္စာရင္းအား ေတာင္းဆိုခဲ့ရာ ျမန္မာသံရုံးႏွင့္သာ ဆက္သြယ္ လုပ္ေဆာင္သြားမည္ျဖစ္သည္ဟု အေၾကာင္းျပန္ခဲ့ေၾကာင္း ၎က ဆိုသည္။

ဒဏ္ရာရခဲ့သူ ၄၃ ဦးထဲမွ ၁၀ ဦးသည္ အ႐ုိးကိုထိခိုက္သည့္ ဒဏ္ရာျဖင့္ ဘာလင္းၿမိဳ႕နယ္ ေဆး႐ုံသို႔ တင္ထားရသည္ဟု သိရသည္။

“မေလးရွားလူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဌာနက အျပန္မွာျဖစ္တဲ့အတြက္ မေလးရွားအစိုးရမွာ တာ၀န္အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္” ဟု ကိုရဲမင္းထြန္းက ေျပာဆိုသည္။

ႏွစ္ႏိုုင္ငံအစိုးရေတြက တာ၀န္မယူသည့္အတြက္ ယခုျဖစ္စဥ္မွ ေသဆုံးသူမ်ားသည္ ပိုင္ရွင္မဲ့မ်ားအျဖစ္ႏွင့္သာ တိမ္ျမဳပ္ ေပ်ာက္ကြယ္ရန္ရွိသည္ဟုလည္း ၎က ေျပာသည္။

ဒဏ္ရာရရွိခဲ့သည့္ ကားေမာင္းသူ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးအရာရွိကိုမူ မေလးရွားရဲက ထိန္သိမ္းထားလိုက္ေၾကာင္း The Star သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

မေလးရွားတြင္ ယခုႏွစ္အတြင္း မေတာ္တဆ ကားေမွာက္ ေသဆုံးသူ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ၂၁ ဦးေက်ာ္ ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။

( ဒီသတင္း http://www.irrawaddy.org/bur/news2007/September/sept_12b_07.html ကေန ယူတယ္။)

burmese peace walkers in Saa Lone

စင္ကာပူသံ႐ံုးေရွ႕ လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပသည့္ ျမန္မာမ်ား ေခၚစစ္ခံရ
စက္တင္ဘာ ၈။ HT (ဟစ္တုိင္)

“----- စင္ကာပူ အစုိးရက ဥပေဒေဘာင္ကုိ ေက်ာ္ျပီး လုပ္ရဲမွာ မဟုတ္ဘူး----”

ၾသဂုတ္ ၂၅ ရက္က စင္ကာပူ ျမန္မာသံ႐ံုးေရွ႕ ဆႏၵျပ လမ္းေလွ်ာက္ပြဲတြင္ လံႈ႔ေဆာ္ပါ၀င္ခဲ့သူမ်ားကုိ စင္ကာပူ အာဏာပိုင္မ်ားက စက္တင္ဘာ ၆ ရက္ေန႔က ၾကာသပေတးေန႔က ေခၚယူ ေမးျမန္းသည့္ ကိစၥမွာ ျပႆနာ ၾကီးၾကီးမားမား မျဖစ္လုိက္ဘဲ ျပီးဆံုးသြား သည္။

`က်ေနာ္တုိ႔ကုိ အရပ္၀တ္ ရဲအရာရွိေတြက ေမးတယ္။ ျခိမ္းေျခာက္တာတုိ႔၊ မေတာ္တဲ့ နည္းေတြ သံုးျပီး စစ္တာတုိ႔ေတာ့ မရွိပါဘူး´ ဟု ေခၚယူ ေမးျမန္းခံရသူမ်ားထဲမွ တဦးျဖစ္သူ စင္ကာပူေရာက္ ျမန္မာလူငယ္ ကေဒါင္းညင္သာက ေျပာၾကားသည္။ ေခၚယူ ေမးျမန္းခံရသူမ်ား တစံုတရာ အေရးယူခံရမည္၊ သို႔မဟုတ္ ျမန္မာျပည္သုိ႔ ျပန္ပုိ႔ခံရမည္ကုိ ေဘးမွ စုိးရိမ္ပူပန္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ကံေကာင္းေထာက္မစြာ ျဖစ္မလာခဲ့ေပ။

ငါးေယာက္ထက္ ပုိမစုရသည့္ စင္ကာပူ ဥပေဒအရ သံုးေလးေယာက္တတြဲ
ခြဲလမ္းေလွ်ာက္ေနၾကသည့္ ဥာဏ္ၾကီးရွင္ `ေရႊ´မ်ား

`သတင္းက ေအအက္ဖ္ပီမွာ ပါသြားျပီဆုိေတာ့ စင္ကာပူ အစုိးရက ဥပေဒေဘာင္ကုိ ေက်ာ္ျပီး လုပ္ရဲမွာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္ပြဲမွာ အမ်ားျပည္သူ အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္တဲ့လုပ္ရပ္မွ မပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ စင္ကာပူ ဥပေဒကုိ ခ်ိဳးေဖာက္တာ မဟုတ္ပါဘူး´ဟု ကေဒါင္းညင္သာက ရွင္းလင္း ေျပာၾကားသည္။

စင္ကာပူ ဥပေဒအရ ရဲခြင့္ျပဳခ်က္ မရဘဲ ရည္ရြယ္ခ်က္ တခုခုျဖင့္ လူ ငါးေယာက္ထက္ ပုိ၍ စုေ၀းခြင့္ မရွိေပ။

စင္ကာပူ ျမန္မာသံ႐ံုးေရွ႕ လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပပြဲကုိ ေခါင္းေဆာင္မရွိ၊ ငယ္သားမရွိ၊ မည္သူမဆုိ ပါ၀င္ ပူးေပါင္းႏုိင္ေၾကာင္း လက္ကုိင္ ဖုန္း မက္ေဆ့ခ်္မ်ား ေပးပို႔ လႈံ႔ေဆာ္ခဲ့ၾကသည္။ စင္ကာပူ အစုိးရ၏ ေအာ္တုိကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားႏွင့္ ျမန္မာသံ႐ံုး အျငိဳျငင္ခံ ရမည့္ ေဘးကုိ ထိတ္လန္႔သူမ်ားကမူ လာေရာက္ျခင္း မရွိေၾကာင္း သိရသည္။

( http://www.hittaing.org/news/ ကေန ယူတယ္။ ဓာတ္ပုံရုိက္သူက ကေဒါင္းညင္သာ လုိ႔ ဆုိတယ္)

karen traditional ceremony in burma thai border

ကရင္႐ိုးရာ လက္ခ်ည္ပြဲ မဲေဆာက္တြင္က်င္းပ
႐ိုးမ ၃။ ၾသဂုတ္ ၂၈၊ ၂၀၀၇
ပိုး(ကရင္)႐ိုးရာလက္ခ်ည္ပြဲကို ယေန႔နံနက္က ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္၊ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ရွိ ေတာရ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ က်င္းပခဲ့သည္။

ႏွစ္စဥ္ ၀ါေခါင္လျပည့္ေန႔တြင္ ကရင္အမ်ိဳးသားမ်ားက အေ၀းတြင္ေရာက္ရွိေနသည့္ မိသားစု မ်ား၊ မိတ္ေဆြမ်ား ျပန္လည္ေတြ႔ဆုံၾကသည့္ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ အဆုိပါပြဲကို က်င္းပခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ယေန႔နံနက္က ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ ႐ိုးရာလက္ခ်ည္ပြဲသို႔ ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္သို႔ ေရာက္ရွိေနသည့္ ကရင္အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ ဧည့္ပရိတ္သတ္ (၄၀၀၀)ခန္႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။

ယေန႔က်င္းပသည့္ အခမ္းအနားကို နံနက္ (၈) နာရီ (၁၅) မိနစ္တြင္ စတင္ခဲ့ၿပီး အခမ္းအနား မွဴးအျဖစ္ ဆရာမ နန္းေဖာ့ၾကည္ႏွင့္ ဆရာမ ေဟာခုိေဖာတုိ႔က ေဆာင္ရြက္ကာ ကရင္အမ်ိဳးသား သီခ်င္းျဖင့္ အခမ္းအနားကို ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။

သဘာပတိအဖြဲ႔၀င္တဦးျဖစ္သည့္္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံ အမ်ိဳးသားညြန္႔ေပါင္းအစိုးရ (NCGUB)မွ ဖယ္ဒရယ္ေရးရာ၀န္ႀကီး ဦးခြန္မားကိုရ္ဘန္းကလည္း အဆုိပါအခမ္းအနားတြင္ ဂုဏ္ျပဳစကား ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ယေန႔လာေရာက္သူ ဧည့္ပရိတ္သတ္မ်ားအား မုန္႔ဟင္းခါးျဖင့္ တည္ခင္းဧည့္ခံၿပီး တက္ေရာက္ လာသူ ပရိတ္သတ္မ်ားကို ပိုး(ကရင္) အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးအဆုိေတာ္မ်ားက ေခတ္ေပၚဂီတ၊ ႐ိုးရာဂီတမ်ားျဖင့္ ေျဖေဖ်ာ္ခဲ့ၾကသည္။

အလားတူ လက္ခ်ည္ပြဲအခမ္းအနားတခုကိုလည္း ထိုင္-းျမန္မာနယ္စပ္ ခ်စ္ၾကည္ေရးတံတား အနီးရွိ မယ္ေတာ္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ က်င္းပခဲ့ရာ ဧည့္ပရိတ္သတ္ (၂၀၀၀)ခန္႔ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲ ခဲ့ၾကသည္။

(ဘေလာ့ဂါမွတ္ခ်က္ - ဒီသတင္းကုိ http://www.yoma3.org/news/2007/august/karencel.html ကေန ယူတယ္။ ပုံကေတာ့ ေအအက္ဖ္ပီ သတင္းဌာနရဲ႔ မူပုိင္။)

strike supporters in lion city

စင္ကာပူမွ ျမန္မာတုိ႔၏ လမ္းေလွ်ာက္ပြဲ
Hit Taing, စင္ကာပူေရာက္ ျမန္မာတဦး ၾသဂုတ္ ၂၆။

ၾသဂုတ္လ ၂၅ ရက္၊ စေနေန႔တြင္ စင္ကာပူျမန္မာမ်ားအတြက္ ပထမဆံုးေသာ လမ္းေလွ်ာက္မႈ စတင္ခဲ့သည္။ ဤလမ္းေလွ်ာက္မႈမွာ ျမန္မာျပည္တြင္းမွ ျပည္သူမ်ားအတြက္ အင္အားတစ္ရပ္ျဖစ္ေစရန္လည္းေကာင္း၊ စင္ကာပူရွိ ျမန္မာမ်ားသည္ ျမန္မာျပည္တြင္းမွ ျပည္သူမ်ားႏွင့္ တစ္စိတ္တစ္၀မ္းတည္း ရွိေနသည္ကို ျပသရန္အတြက္လည္းေကာင္း ျဖစ္သည္။
ၾသဂုတ္လ ၂၄ရက္တြင္ မည္သူက စတင္လိုက္မွန္းမသိေသာ အင္တာနက္ အီးေမးလ္မ်ားႏွင့္ ဟန္းဖုန္းမက္ေဆ့ခ်္မ်ားျဖင့္ လမ္း ေလွ်ာက္မႈကို စရန္ အသိေပးၾကသည္။ ဤလႈပ္ရွားမႈသည္ ေခါင္းေဆာင္မရွိဘဲ စင္ကာပူရွိ ျမန္မာမ်ား တက္ၾကြမႈျဖင့္ ျဖစ္ေျမာက္ ခဲ့သည္။ စင္ကာပူဥပေဒအရ လူ ၅ ေယာက္ႏွင့္အထက္ လူစုရန္ ပုလိပ္ေထာက္ခံစာ လိုသျဖင့္ လူ ၄ ေယာက္ တစ္စု လမ္းေလွ်ာက္ရန္ ထိုမက္ေဆ့ခ်္မ်ားက ေဖာ္ျပသည္။

ၾသဂုတ္လ ၂၅ ရက္ မနက္ ၁၀ နာရီ မတုိင္ခင္ကပင္ အျဖဴေရာင္အကၤ်ီ၀တ္ဆင္ထားေသာ ျမန္မာမ်ား တစ္စုျပီး တစ္စု Orchard MRT အေပၚထပ္ရွိ Orchard လမ္းမေဘး ပလက္ေဖာင္းတြင္ တစ္စုစီ စုရုံးၾကသည္။ မည္သူမွ ေဆာ္ၾသျခင္း မရွိဘဲ ၁၀ နာရီ ၁၀ မိနစ္၀န္းက်င္တြင္ City Hall MRT Pennisula Plaza (စင္ကာပူျမန္မာမ်ား ေတြ႔ဆံုရာ ေနရာ)သို႔ လမ္းေလွ်ာက္ၾကသည္။

လမ္းေလွ်ာက္ရာတြင္ ခန္႔မွန္းေျခ အင္အား ၃၀ မွ ၄၀ အထိ ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ လမ္းတေလွ်ာက္ စင္ကာပူ အရပ္၀တ္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား၏ ေမးျမန္းမႈမ်ားေၾကာင့္ အင္အား တစ္၀က္ခန္႔မွာ လမ္းတစ္၀က္တြင္ လူစုခြဲလိုက္ရသည္။ အင္အား ၁၅ ေယာက္မွ ၂၀ ထိသာ Pennisula Plaza သို႔ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီခန္႔တြင္ ေရာက္ရွိၾကသည္။

စင္ကာပူအရပ္၀တ္ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက ဤကိစၥကို စံုစမ္းလ်က္ရွိျပီး စင္ကာပူဥပေဒကို မသိ၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သိလ်က္ ေသာ္လည္းေကာင္း ထပ္မံမခ်ိဳးေဖာက္ေစရန္ တင္းၾကပ္လ်က္ရွိသည္။

(ဘေလာ့ဂါမွတ္ခ်က္ - ဒီသတင္းရယ္ ပုံရယ္ http://www.hittaing.org/news/ ကေန ရတယ္။)

bni news on aug 16

ေထာင္သားမ်ား စစ္ေျမျပင္တြင္ အထမ္းသမားအျဖစ္ အသံုးျပဳခံရ
ကႏၱာရ၀တီတိုင္း(မ္) ၾသဂုတ္လ ၁၇ ရက္၊ ၂၀၀၇

ျမန္မာစစ္တပ္မ်ား ႏွစ္ရွည္အက်ဥ္းသားမ်ားကို စစ္ေျမျပင္တြင္ အထမ္းသမားအျဖစ္ အသံုးျပဳလ်က္ရွိသည္ဟု ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္သို႔ ထြက္ေျပး ေရာက္ရွိလာသူ ႏွစ္ရွည္ေထာင္သား တဦးက ေျပာသည္။

ျမန္မာ့ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ တတိယေျမာက္ စခန္းကို နီလာတြင္ တည္ေဆာက္မည္
ေမာင္သစ္ေအာင္/ နိရဥၥရာသတင္း ၾသဂုတ္လ ၁၇ ရက္၊ ၂၀၀၇

ျမန္မာ့စစ္အစိုးရ ႏွိပ္စက္မႈမ်ားေၾကာင့္ ဘဂၤလာနယ္စပ္သို႔ ေရာက္ရွိေနၾကေသာ တာခ္နာလမ္းေဘးရွိ ျမန္မာ့ဒုကၡ သည္မ်ားအတြက္ တတိယေျမာက္ စခန္းတခုေဆာက္လုပ္ရန္ UNICEF မွကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ လီ-ေဇာ့စ္ ဦးေဆာင္ၿပီး ၾသဂတ္(စ္)လ ၁၅ ရက္ေန႕က နီလာၿမိဳ႕နယ္သို႔ သြားေရာက္ၾကည့္႐ႈခဲ့ၿပီး စခန္းကို ေဆာက္လုပ္ရန္ အတည္ျပဳလိုက္ျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။

မုိးႏွင့္ေလျပင္းေၾကာင့္ ဒုကၡသည္မ်ား စိုးရိမ္ေနရ
ေအာင္မိုးျမင္/သတင္းႏွင့္မီဒီယာကြန္ယက္ ၾသဂုတ္လ ၁၇ ရက္၊ ၂၀၀၇

မိုးရြာသြန္းမွဳႏွင့္ ေလျပင္းတိုက္ခိုက္မွဳမ်ားေၾကာင့္ ေျမၿပိဳျခင္းႏွင့္ သစ္ပင္ႀကီးမ်ား လဲက်မည္ကို ကရင္နီဒုကၡသည္ စခန္းရွိ ဒုကၡသည္မ်ား စိုးရိမ္ေနၾကသည္။

အ၀တ္အထည္မ်ား ေပးလႉရာသို႔ ေဒသအာဏာပိုင္မ်ား ေႏွာင့္ယွက္
မဇၩိမသတင္းဌာန ၾသဂုတ္လ ၁၆ ရက္၊ ၂၀၀၇

ရန္ကုန္တုိင္း လႈိင္သာယာ ၿမ့ဳိနယ္အတြင္းရွိ ဆင္းရဲသားမ်ားကို လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားသူ မစုစုေႏြးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္မ်ားက ယခုလ ၁၄ ရက္ေန႔က အ၀တ္အထည္မ်ား သြားေရာက္ ေပးလႉရာတြင္ ေဒသခံ အာဏာပိုင္မ်ားက ပစၥည္းမ်ားကို လုယက္ယူငင္ကာ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ားလည္း ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။

နအဖစစ္သား ရြာသားအား ဓါးျဖင့္၀င္ခုတ္ ဒဏ္ရာ အခ်က္ ၃၀ ေက်ာ္ခ်ဳပ္ရ
သွ်မ္းသံေတာ္ဆင္႔သတင္းစဥ္ ႀသဂုတ္လ ၁၆ ရက္၊ ၂၀၀၇
ဇူလုိင္လေႏွာင္းပုိင္းက သွ်မ္းျပည္အလယ္ပုိင္း ေက်းသီးျမိဳ႕နယ္၌ ရြာသားထံ ေျပာင္းဖူး ေတာင္းသည္ကုိ မရသျဖင့္ အရက္မူးသည့္ နအဖ စစ္သားတစ္ေယာက္ ရြာသားမ်က္ႏွာကုိ ဓါးျဖင့္ခုတ္ရာ ဒဏ္ရာအား အခ်က္ ၃၀ ေက်ာ္ ခ်ဳပ္လုိက္ရေႀကာင္း သွ်မ္းျပည္ေတာင္ပုိင္း သတင္းရပ္ကြက္က ဆုိပါသည္။

Friendship အထည္စက္႐ံု မီးေလာင္၊ လူ ၂ ဦးေသဆံုး
မဇၩိမသတင္းဌာန ၾသဂုတ္လ ၁၆ ရက္၊ ၂၀၀၇

ရန္ကုန္တိုင္း လိႈင္သာယာၿမ့ဳိနယ္ စက္မႈဇုံ အမွတ္ (၂) အတြင္းရွိ ဦးေအာင္သူလမ္း အမွတ္ ၁၆၃ တြင္ တည္ရွိေသာ Friendship ကေလးအ၀တ္ အထည္စက္႐ံုတြင္ ယခုလ ၁၅ ရက္ေန႔ နံနက္ပိုင္းက မီးေလာင္မႈ ျဖစ္ပြားသျဖင့္ စက္႐ံုတခုလံုး မီးထဲပါသြားကာ ကားေမာင္းသမား ၂ ဦး ေသဆံုးၿပီး ၈ ဦးခန္႔ ဒဏ္ရာ ရရွိခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

hundreds of burmese got arrested near bkk

မဟာခ်ိဳင္တြင္ ျမန္မာအလုပ္သမား ၅၀၀ ေက်ာ္ အဖမ္းခံရ
ကိုစုိး | ၾသဂုတ္ ၁၇၊ ၂၀၀၇
ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕အနီး ဆမြတ္စခြန္ခ႐ိုင္ မဟာခ်ိဳင္ၿမိဳ႕နယ္ အတြင္းတြင္ ျမန္မာအလုပ္သမား ၅၀၀ ေက်ာ္ကိုထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ားက ယမန္ေန႔က ဖမ္းဆီးလိုက္ေၾကာင္း သိရသည္။

ယခု ဖမ္းဆီးထားသူ ၅၇၀ မွာ ပင္လယ္စာ ေရလုပ္ငန္း စက္႐ုံ ၂ ႐ုံမွ အလုပ္သမားမ်ားျဖစ္ၿပီး အလုပ္ရွင္မ်ားကိုမူ ယခုအခ်ိန္အထိ ဖမ္းဆီးရမိျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း ေမာင္ခ႐ိုင္ ရဲစခန္းမွ ရဲ ဒုဗုိလ္ တီရာ့စခြန္ တီနာခြန္ ၀ရာႏြန္႔က ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။

“အခုေလာေလာဆယ္ သူတို႔အားလုံးကို ဆမြတ္စခြန္ ခ႐ိုင္တရား႐ုံးမွာ ထိန္းသိမ္းထားၿပီးေနာက္ ေထာင္ကိုပု႔ိ႔မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေထာက္အထား ခိုင္လုံမႈရွိ မရွိကိုလည္း မႈခင္းရဲအဖြဲ႔က စုံးစမ္းစစ္ေဆးေနပါတယ္”ဟု ၎က ေျပာသည္။

တီရာ့စခြန္ တီနာခြန္၀ရာႏြန္႔က ဖမ္းဆီးခံထားရသူမ်ားတြင္ အမ်ိဳးသမီး ဦးေရ ၄၄၀ ႏွင့္ အမ်ိဳးသား ၁၃၀ ျဖစ္ၿပီး အလုပ္သမားလက္မွတ္မရွိသူ အမ်ားစုျဖစ္ေၾကာင္း၊ တခ်ိဳ႕သည္ အလုပ္သမား လက္မွတ္ရွိေသာ္လည္း ဘန္ေကာက္ကဲ့သို႔ေသာေနရာမွ သတ္မွတ္နယ္ေျမေက်ာ္၍ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ေနသူမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း၊ တခ်ိဳ႕မွာ အလုပ္သမားလက္မွတ္တြင္ပါရွိေသာ အလုပ္အမ်ိဳးအစားႏွင့္ လက္ရွိ လုပ္ကုိင္ေနေသာ အလုပ္အမ်ိဳးအစား တူညီမႈမရွိေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပသည္။

မဟာခ်ိဳင္ရွိ အလုပ္သမားအဖြဲ႔ (Burmar Fishery Worker Union) မွ တာ၀န္ခံ ကုိကုိေအာင္ကလည္း မနက္ပိုင္း အလုပ္ သြားခ်ိန္တြင္ အလုပ္သမားမ်ား စီးလာေသာ ကားမ်ားကို ထိုင္းရဲမ်ားႏွင့္ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရး အဖြဲ႔တို႔က လမ္းမွတား၍ ဖမ္းဆီးျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေျပာသည္။

“ဖမ္းတာက နယ္ေျမခံ ရဲလည္းပါတယ္။ အဓိကက ဘန္ေကာက္က ဆင္းလာၿပီးဖမ္းတာ။ ေရလုပ္ငန္းစက္႐ုံ ပုစြန္ေခါင္းခြာတဲ့ စက္႐ုံအလုပ္သမားေတြ အဖမ္းခံရတာမ်ားတယ္”ဟု ၎က ေျပာသည္။

ယေန႔တြင္ ဖမ္းဆီးထားသူမ်ားကို အာဏာပိုင္မ်ားက လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးအခ်ဳပ္တြင္ ထား႐ွိၿပီးေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္ပုိ႔ရန္ အစီအစဥ္ရွိသည္ဟု ေျပာေၾကာင္း ကိုကုိေအာင္က ဆုိသည္။

မဟာခ်ိဳင္နယ္ေျမတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ လာေရာက္ေနထိုင္ လုပ္ကိုင္ေနေသာ အလုပ္သမားေပါင္း ၁ သိန္းခန္႔ရွိသည္ဟု သိရသည္။

ၿပီးခဲ့သည္ ေမလအတြင္းကလည္း ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ရွိ ျမန္မာအလုပ္သမား ၈၀၀ ခန္႔ကို အေထာက္အထား လက္မွတ္မရွိေသာေၾကာင့္ ထိုင္းနယ္စပ္ရဲႏွင့္ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးအဖြဲ႔က ဖမ္းဆီး၍ ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္သို႔ ျပန္ပို႔ခဲ့သည္။

(ဘေလာ့ဂါမွတ္ခ်က္ - ဒီသတင္းကုိ http://www.irrawaddy.org/bur/news2007/August/aug_17b_07.html ကေန ယူတယ္။)

1 burman & 2 indians got injured

မဇၩိမသတင္းဌာန
ေဒလီက ရန္ပြဲ၊ ၃ ဦး ဒဏ္ရာရ
ႀသဂုတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔၊ ၂၀၀၇ ခုနွစ္။
ျမန္မာႏွင့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံသား အလုပ္သမားမ်ားအၾကား ခိုက္ရန္ ျဖစ္ပြားရာ အိႏိၵိယ ႏိုင္ငံသား ၂ ဦးႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ၁ ဦး ဒဏ္ရာ ရရွိသြားခဲ့သည္။

news last 3 days

(ဘေလာ့ဂါမွတ္ခ်က္ - ဒီ သုံးေလးရက္အတြင္း ဖတ္ရတ့ဲ သတင္းေတြက စိတ္၀င္စားဖုိ႔ သိပ္မေကာင္းဘူးလုိ႔ ယူဆ။
ဘာသတင္းေတြလည္း သိရေအာင္ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ သတင္းအစပ်ဳိးပိုင္းေတြကုိ တင္ေပးလုိက္ပါၿပီ။ )

ကႏၱာရ၀တီတိုင္း(မ္)
(၅၉) ႏွစ္ေျမာက္ ကရင္နီခုခံေတာ္ေရးေန႔ အခမ္းအနားတြင္ ျမန္မာစစ္တပ္မွလက္နက္ႀကီးျဖင့္ ပစ္ခတ္
ႀသဂုတ္လ ၁၀ ရက္၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္။
ယမန္ေန႔က က်ေရာက္သည့္ (၅၉) ႏွစ္ေျမာက္ ကရင္နီခုခံေတာ္လွန္ေရးေန႔ အခမ္းအနားကို ကရင္နီတပ္မေတာ္ ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမ ညာမိုတပ္စခန္း႔ က်င္းပေနခ်ိန္တြင္ ျမန္မာစစ္အစိုးရတပ္မွ တပ္ရင္း၊ တပ္ဖြဲ႔မ်ားက လက္နက္ႀကီးမ်ားျဖင့္ ပစ္ခတ္ခဲ့သည္ဟု သိရသည္။
မဇၩိမသတင္းဌာန
ႏုိင္ငံတကာ တကၠသိုလ္ အားကစား ၿပဳိင္ပဲြသို႔ ျမန္မာ တက္ေရာက္ႏုိင္ျခင္းမရွိ
သန္းထိုက္ဦး
ၾသဂုတ္လ ၁၀ ရက္၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္။
ကမၻာ့ႏိုင္ငံေပါင္း ၁၅၆ ႏိုင္ငံ ပါ၀င္ ယွဥ္ၿပဳိင္ေနသည့္ ၂၄ ႀကိမ္ေျမာက္ ႏိုင္ငံတကာ တကၠသိုလ္ အားကစား ၿပဳိင္ပဲြသို႔ ဖိတ္ၾကားျခင္း ခံခဲ့ရေသာ္လည္း ျမန္မာအသင္း ပါ၀င္ တက္ေရာက္ျခင္း မရွိေၾကာင္း သိရသည္။
သတင္းႏွင့္မီဒီယာကြန္ယက္
ျမန္မာအလုပ္သမားကူညီေရးအဖြဲ႕ တရား၀င္လုပ္ကိုင္ခြင့္ရေတာ့မည္
ေအာင္မိုးျမင့္။
ၾသဂုတ္လ ၉ ရက္၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္။
ထိုင္းႏိုင္ငံ ဖန္ငခရိုင္ရိွ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားကို ကူညီေနေသာ ျမန္မာ လူမွဳအဖဲြ႕အစည္းကို ထိုင္း လူ႕အခြင့္အေရးလွဳပ္ရွားသူ Mr. Kraisak Choonhavan ဥကၠဌအျဖစ္ တာ၀န္ယူကာ အစိုးရထံ တရား၀င္မွတ္ပံု တင္လိုက္ျခင္းျဖင့္ ျမန္မာအလုပ္ သမားမ်ားအေရးကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ကူညီႏိုင္ေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း လူမွဳအဖဲြ႕၏ တာ၀န္ခံက ေျပာသည္။
သတင္းႏွင့္မီဒီယာကြန္ယက္
လက္နက္ႀကီးက်ည္က်၍ ထိုင္းရြာသားမ်ား ထြက္ေျပး
ခြန္ေအာင္ျမတ္။
ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္။
တိုးတက္ေသာ ကရင္ဗုဒၶဘာသာတပ္ဖြဲ႕ (ဒီေကဘီေအ)က ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအရံုး (ေကအဲန္ယူ)၏ စခန္း တခုကို လက္နက္ႀကီးမ်ားျဖင့္ ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္ရာ က်ည္အခ်ဳိ႕ ထုိင္းနယ္အတြင္း က်ေရာက္သျဖင့္ ထိုင္းရြာ သား ၃၀၀ေက်ာ္ ေနအိမ္စြန္႕ခြာ ထြက္ေျပးေနေၾကာင္း ထုိင္းႏုိင္ငံ ရုပ္ျမင္သံၾကား လိုင္းနံပတ္ ၇ ( ခ်ယ္လ္ေန ဆဲဗင္း)က ထုတ္လႊင့္သည္။

ျမန္မာအလုပ္သမတဦး မဟာခ်ိဳင္တြင္ အသတ္ခံရ
ေစာရန္ႏိုင္္ႏွင့္ စိုင္းဆစ္၊ ဧရာ၀တီ/ ၾသဂုတ္ ၁၀၊ ၂၀၀၇
ထိုင္းႏိုင္ငံမဟာခ်ိဳင္ေဒသ ဆမြတ္စခြန္ခရိုင္တြင္ ျမန္မာအလုပ္သမတဦးကို ထိုင္းလူမ်ိဳးဟု ယူဆရသည့္ အမ်ိဳးသားတဦးက မတရားျပဳ က်င့္ရန္ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီး သတ္ျဖတ္လိုက္ ေၾကာင္း သိရသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ဗုဒၶဟူးေန႔ က ၁၉ ႏွစ္အရြယ္ရွိ ေဟမာန္ဦး ေခၚ တုန္တုန္သည္ အမ်ိဳးသား အလုပ္သြားေနခ်ိန္ အခန္းထဲတြင္ တေယာက္တည္း အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္ ယခုကဲ့သို႔ သတ္ျဖတ္ ခံခဲ့ရသည္ဟု ေဒသခံရဲ၊ မ်က္ျမင္သက္ေသႏွင့္ ေသဆုံးသူ၏ ေဆြမ်ိဳးမ်ားက ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။
ထိုင္းလူမ်ိဳးဟု ယူဆရသူက ေန႔လယ္ ၁ နာရီခန္႔တြင္ ေဟမာန္ဦးအခန္းသို႔ ၀င္သြားကာ အဓမၼျပဳက်င့္ရန္ ႀကိဳးစားရာ ေဟမာန္ဦးက ျပန္လည္ ခုခံေသာေၾကာင့္ ကတ္ေၾကးျဖင့္ အခ်က္ေပါင္း ၁၈ ခ်က္ အထိုးခံရၿပီး ေသဆုံးခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ခင္ပြန္းသည္ ကိုမ်ိဳးထြဋ္ က ေျပာသည္။

မယ္လဒုကၡသည္စခန္းရွိ ကာလ၀မ္းေရာဂါသည္တဦး ေသဆုံး
ဧရာ၀တီ ၾသဂုတ္ ၉၊ ၂၀၀၇
ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မယ္လဒုကၡသည္ စခန္းတြင္ ကာလ၀မ္းေရာဂါျဖစ္ပြားေသာေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးတဦး ေသဆုံး၍ တျခားေသာ လူ ၄၀ နီးပါးတြင္ ၀မ္းေရာဂါပိုး စမ္းသပ္ေတြ႕ရွိရေၾကာင္း က်န္းမာေရးတာ၀န္ရွိသူမ်ား၏ ေျပာၾကားခ်က္အရ သိရွိရသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေတာင္အာဖရိက တကၠသိုလ္မွ ပါရဂူဘြဲ႕ခ်ီးျမႇင့္မည္
ဧရာ၀တီ/ ၾသဂုတ္ ၁၀၊ ၂၀၀၇

ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံ ကိတ္ပ္ေတာင္း တကၠသုိလ္က ဂုဏ္ထူးေဆာင္ပါရဂူဘြဲ႔ ခ်ီးျမႇင့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ျမန္မာျပည္သူမ်ား စစ္အာဏာရွင္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္အေရး လႈပ္ရွားသူျဖစ္ ေသာေၾကာင့္ သူ႔ကုိ စံထား ဥပမာျပဳ၍ ကမၻာေပၚရွိ သန္းႏွင့္ခ်ီေသာ အဖိႏွိပ္ခံျပည္သူမ်ားအတြက္ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ ေပးႏိုင္ရန္ ယခုကဲ့သို႔ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ဘြဲ႔ ခ်ီးျမႇင့္ရျခင္းျဖစ္သည္ဟု ကိတ္ပ္ေတာင္းတကၠသိုလ္ ဒုတိယ အဓိပတိ နဂ်တ္ဘူလို နဒီဘီလီက ဆုိသည္။
ယင္းဂုဏ္ထူးေဆာင္ဘြဲ႔ ေပးအပ္ျခင္းအခမ္းအနားကို လာမည့္ဒီဇင္ဘာလတြင္ က်င္းပမည္ျဖစ္ၿပီး ေတာင္အာဖရိက ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဒက္စ္မြန္ တူးတူးက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္စား ဘြဲ႔ယူမည္ျဖစ္ၾကာင္း သိရသည္။

အင္းေလးေဒသ သစ္ ၀ါး ေစ်းႀကီး
ၾကည္ေ၀ ဧရာ၀တီ/ ၾသဂုတ္ ၈၊ ၂၀၀၇
ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပို္င္း ေတာင္ႀကီးခ႐ိုင္တြင္းရွိ အင္းေလးေဒသတြင္ သစ္ႏွင့္ ၀ါးေစ်းမ်ား အဆမတန္ျမင့္တက္လာသည့္ အတြက္ ေဒသခံမ်ား အခက္အခဲျဖစ္ေနၾကေၾကာင္း သိရသည္။
အင္းေလးကန္တြင္းရွိေက်းရြာ ၆၄ ရြာသည္ ကြၽန္းေမ်ာမ်ားေပၚတြင္ စိုက္ခင္းမ်ားျပဳလုပ္လ်က္ရွိၾကၿပီး ကန္ေရျပင္တြင္ ထိုကြၽန္္းေမ်ာမ်ား ေရြ႕လ်ားသြားျခင္းမရွိရန္ ၀ါးလံုးမ်ားကို ကန္ေအာက္ေျခထိ ထိုးစိုက္ထားရျခင္း၊ စိုက္ခင္းမ်ားတြင္လည္း ၀ါးတိုင္မ်ားကို အသံုးျပဳရျခင္းအျပင္ အင္းသားအမ်ားစုသည္ ၀ါးျဖင့္ေဆာက္ေသာ အိမ္မ်ားတြင္ ေနထိုင္ၾကရသူမ်ားျဖစ္ သည့္အတြက္ မရွိမျဖစ္ အေရးႀကီးသည့္ ၀ါးေစ်း ယခုကဲ့သို႔ တက္လာေသာေၾကာင့္ အခက္အခဲျဖစ္ၾကရသည္ဟု ေဒသခံ မ်ားက ေျပာသည္။

တပ္ရိကၡာ စပါး၀ယ္ေပးသူမ်ား အိပ္စ္ပို႔တင္ပို႔ခြင့္ရ
NEJ / ၁၀ ၾသဂုတ္ ၂၀၀၇
နအဖစစ္တပ္အတြက္ တပ္ရိကၡာစပါး၀ယ္ယူရာတြင္ တက္ႂကြစြာပါ၀င္ခဲ့သူ၊ နအဖထိပ္ပိုင္း စစ္အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ နီးစပ္သူမ်ားကို ဆန္ ျပည္ပတင္ပို႕ခြင့္ ပါမစ္မ်ား ခ်ေပးခဲ့ေၾကာင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆန္စပါးကုန္သည္ႀကီးမ်ားအသင္းမွ အမည္မေဖာ္လိုသူ အမႈေဆာင္ေကာ္မတီ၀င္တဦးက ေျပာၾကားသည္။

တိုက္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ရိွ ေရေလွာင္တမံႏွင့္ ေရကာတာမ်ား ေရ၀င္မႈေၾကာင့္ စိုးရိမ္ေရမွတ္ ေက်ာ္လြန္ေန
NEJ / ၁၀ ၾသဂုတ္ ၂၀၀၇

ရန္ကုန္တိုင္း တုိက္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ အေဖ်ာက္ၿမိဳ႕တြင္ ေရႀကီးမႈမွာ စိုးရိမ္ေရမွတ္အထက္တြင္ ဆက္လက္ရိွေနသျဖင့္ ရပ္ကြက္အခ်ဳိ႕မွ ေနအိမ္မ်ား ေရလြတ္ရာသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ၾကရေၾကာင္း ေဒသခံတဦးက ေျပာသည္။

Rgn hip hop in Saa Lone

ျမန္မာ Hip Hop အဆိုေတာ္မ်ား စကၤာပူတြင္ ေဖ်ာ္ေျဖမည္
မဇၩိမသတင္းဌာန ၾသဂုတ္လ ၉ ရက္ေန႔၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္။

- - အနည္းဆံုး ၂၅၀၀ ေက်ာ္ ၀င္ဆန္႔ႏုိင္မည့္ ခန္းမ ျဖစ္သည့္
အတြက္ေၾကာင့္ လူငယ္မ်ား လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ ေပ်ာ္ပါးႏုိင္ၾကမည္ - -

ျမန္မာလူငယ္ထုအၾကား နာမည္ရ Hip Hop အဆိုေတာ္ စိုင္းစိုင္းခမ္းလိႈင္ အပါအ၀င္ အဆိုေတာ္ အဖြဲ႔တဖြဲ႔၏ Hip Hop Show တခုကို စကၤာပူ ႏုိင္ငံတြင္ လာမည့္ ရက္ပိုင္းအတြင္း က်င္းပ သြားမည္ဟု သိရသည္။

စင္ကာပူႏုိင္ငံရွိ Falcon Myanmar & Yeyint Entertainment က ဦးစီးကာ စိုင္းစုိင္းခမ္းလိႈင္၊ အက္ဆစ္အဖြဲ႔၊ ေဂ်မီ၊ ရဲေလး၊ တင္ဇာ၊ Bambino ၊ DJ ၿဖဳိး၊ စႏၵီျမင့္လြင္၊ ရသ အစရွိသည့္ နာမည္ရ အဆိုေတာ္မ်ား ပါ၀င္သည့္ Hip Hop Show တခုကို စကၤာပူႏုိင္ငံ ဂ်ဴေရာင္း အေရွ့ဘက္ အားကစားႏွင့္ ႐ုိးရာ ယဥ္ေက်းမႈ ခန္းမတြင္ ယခုလ ၂၆ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပမည္ ျဖစ္သည္။

“Hip Hop Show ကို ၂၆ ရက္ေန႔ ညေန ၆ နာရီကေန ၉ နာရီအထိ လုပ္သြားမယ္။ လက္မွတ္တေစာင္ကို စကၤာပူ ေဒၚလာ ၄၅ ေဒၚလာပါ” ဟု ႐ိႈးက်င္းပေရး တာ၀န္ခံ ကိုေဇာ္ေလးက မဇၩိမကို ေျပာသည္။

ယခု ေဖ်ာ္ေျဖပြဲကို စကၤာပူ ႏုိင္ငံေရာက္ ျမန္မာလူငယ္မ်ား လြတ္လပ္စြာ ခုန္ေပါက္ ျမဴးတူးႏုိင္ရန္အတြက္ စီစဥ္ရျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ က်င္းပမည့္ ခန္းမမွာလည္း လူဦးေရ အနည္းဆံုး ၂၅၀၀ ေက်ာ္ ၀င္ဆန္႔ႏုိင္မည့္ ခန္းမ ျဖစ္သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ လူငယ္မ်ား လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ ေပ်ာ္ပါးႏုိင္ၾကမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ထားေၾကာင္း သူက ေျပာသည္။

ဖိတ္ၾကားထားေသာ ရန္ကုန္မွ အဆိုေတာ္မ်ားမွာ ၂၄ ရက္ေန႔၌သာ စကၤာပူသို႔ ေရာက္ရွိလာမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း လက္မွတ္ ၂ ေထာင္ေက်ာ္ ႀကဳိတင္ ေရာင္းခ်ၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

လာေရာက္ အားေပးၾကမည့္ ျမန္မာ ပရိသတ္မ်ား အတြက္ Myanmar Airway International ေလေၾကာင္းမွ ရန္ကုန္-စကၤာပူ အသြားအျပန္ ေမတၱာ လက္ေဆာင္ လက္မွတ္ ၂ ေစာင္ကိုလည္း ကံစမ္းမဲအျဖစ္ စီစဥ္ ေပးမည္ဟုလည္း သိရသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ဧၿပီလ ၁ ရက္ေန႔ကလည္း ျမန္မာျပည္မွ နာမည္ႀကီး တီး၀ိုင္းတခု ျဖစ္သည့္ အင္ပါယာ တီး၀ိုင္းႏွင့္ အဆိုေတာ္မ်ားကို ဖိတ္ၾကားကာ စကၤာပူေရာက္ ျမန္မာ လူငယ္မ်ား အတြက္ သႀကၤန္႐ႉိး တခုကို လုပ္ႏုိင္ခဲ့ၿပီး လာမည့္ႏွစ္တြင္လည္း မေလးရွားႏွင့္ ၾသစေၾတးလ်ား ႏိုင္ငံရွိ ျမန္မာမ်ား အတြက္ ယခုလို ပဲြမ်ဳိး စီစဥ္ ေပးသြားမည္ဟု ကိုေဇာ္ေလးက ေျပာသည္။

(ဘေလာ့ဂါမွတ္ခ်က္ - ဒီသတင္းကုိ http://www.bnionline.net/bur/index.php?option=com_content&task=view&id=891&Itemid=28 ကေန ယူတယ္။ )

ko lay lwin's past & present

လက္ထပ္ပြဲ ဧည့္ခံပြဲၿပီးၿပီးခ်င္း သူ႔ကို စစ္ေၾကာေရးစခန္းသို႔ ေခၚေဆာင္သြားခဲ့ၿပီး ၃ ပတ္ေက်ာ္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားခဲ့သည္။ သူ႔ အတြက္ မဂၤလာဦးညမွာ စစ္ေၾကာေမးျမန္းသူမ်ားႏွင့္သာ ကုန္ဆံုးခဲ့ရသည္။

၈၈ ၏ ၀ိညာဥ္ေဟာင္းမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုျခင္း
ေအာင္ေဇာ္ ဧရာ၀တီ။ ၾသဂုတ္ ၈၊ ၂၀၀၇

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ သစ္ပင္မ်ားအုပ္ဆိုင္းေနသည့္ ဂိုေဒါင္တခုအတြင္းတြင္ က်င္းပခဲ့ ေသာ လွ်ဳိ႕၀ွက္အစည္းအေ၀းမွေန၍ ကိုေလးလြင္ႏွင့္ သူ၏ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ မ်ားကို မိမိ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ ဆံုဖူးခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။

အခ်ိန္က ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၏ ေမလ ေက်ာင္းမ်ားပိတ္ထားခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ေကာလိပ္ႏွင့္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္း ေပါင္းစံုမွ ေက်ာင္းသား ၂၀ ခန္႔ စုဆံုခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ၿပီး ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ေက်ာင္းမ်ားျပန္ဖြင့္သည့္အခါ မည္သည့္လႈပ္ရွားမႈမ်ား ေဆာင္ရြက္ ၾကမည္၊ မည္သို႔ စီမံၾကမည္ကို ေဆြးေႏြးရန္ လွ်ဳိ႕၀ွက္ ေတြ႔ဆံုေန ၾကျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။


ထိုအခ်ိန္က မိမိတို႔သည္ ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈဟု ဆိုလွ်င္လည္းျဖစ္သည္။ သို႔မဟုတ္ တစိတ္တပိုင္းအားျဖင့္ အစိုးရကို ဆန္႔က်င္သည့္ ေျမေအာက္လႈပ္ရွား မႈႏွင့္ ပတ္သက္ေနၾကသူမ်ားလည္း ျဖစ္သည္။ မိမိတို႔အားလံုးက စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ ေနၾကေသာ္လည္း တုန္းတိုက္တိုက္ က်ားကိုက္ကိုက္ စြမ္းအင္အျပည့္ျဖင့္ အရာရာကို ေျပာင္းလဲပစ္ႏိုင္မည္ဟု ႐ိုးသားစြာ အေကာင္းျမင္ ယံုၾကည္မႈလည္း ရွိေနၾကခ်ိန္ ျဖစ္သည္။

ထိုအစည္းအေ၀း ကိုယ္ႏိႈက္က အေရးပါေနသည္။ မတ္လက ေက်ာင္းသားမ်ားကို ဖမ္းဆီးခဲ့မႈအၿပီးကာလ ေက်ာင္းသား မ်ားကို လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔မ်ားက ပစ္သတ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန လူထုမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားက အမ်က္ပြားကာ တင္းမာေနေသာအခ်ိန္လည္း ျဖစ္သည္။

လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မ်ားတြင္ တခုခုျဖစ္မည္ကို ေမွ်ာ္လင့္၍ ထိုင္ေစာင့္ေနၾကေသာ လူငယ္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ေနသည္။ ရံဖန္ ရံခါ လံုၿခံဳေရးတင္းက်ပ္ေနသည့္ၾကားထဲမွ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားႏွင့္ ၎တို႔၏ သတင္းေပးမ်ားက သဲသဲမဲမဲ ေစာင့္ၾကည့္ေန သည့္ၾကားထဲမွ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မ်ားမွ တဘက္လွည့္ထြက္ကာ ဤဂိုေဒါင္တြင္ အစည္းအေ၀းလုပ္ရန္ စုဆံုခဲ့ၾကျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ သူငယ္ခ်င္းတဦးက ဤေနရာကို စီစဥ္ေပးခဲ့ၿပီး ဤေနရာတြင္ပင္ ဇြန္လ လႈပ္ရွားမႈမ်ားအတြက္ အစီအစဥ္ ဆြဲႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။

ေသခ်ာမွတ္တမ္းတင္ထားျခင္း မရွိသည့္ ဤေဆြးေႏြးပြဲအေၾကာင္းကို မိမိ ၀ိုးတ၀ါး အမွတ္ရေနေသးသည္။ ေက်ာင္းမ်ား ျပန္မဖြင့္ခင္တြင္ပင္ ထုတ္ျပန္ေၾကျငာခ်က္တခု ထုတ္ရန္ သေဘာတူခဲ့ၾကၿပီး ဖမ္းဆီးခံေက်ာင္းသားမ်ားကို ျပန္လႊတ္ေပးရန္ အစိုးရထံသို႔ ေတာင္းဆိုထားၾကသည္။ ထုိ႔အျပင္ ေျမေအာက္ အလုပ္သမားသမဂၢမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္မႈယူရန္၊ မိမိတို႔အဖြဲ႔မ်ား ကြန္ရက္ကိုျဖန္႔ရန္လည္း စဥ္းစား ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။

ဤသို႔ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ မိမိႀကံဳရေသာ အစည္းအေ၀းအေၾကာင္းကို ျပန္ေတြးမိေသာအခါ အေတာ္လည္း ထူးဆန္းေန မိသည္။ လွ်ဳိ႕၀ွက္ကိစၥမ်ား တိုင္ပင္ေနစဥ္တြင္ မိမိတို႔အားလံုး တေယာက္ကို တေယာက္ စိုးရိမ္ပူပန္မႈမ်ားႏွင့္ ၾကည့္ေန မိခဲ့ၾကသည္။ က်ေနာ္တို႔က ျပစ္မႈတခုကို က်ဴးလြန္မိေနၿပီ ဆိုသည္ကိုလည္း သေဘာေပါက္ထားၾကသည္။ အခန္႔မသင့္လွ်င္ ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္မႈျဖင့္ပင္ အျပစ္ေပးခံရႏိုင္သည္။

မိမိတို႔ေဆြးေႏြးပြဲထဲမွ တေယာက္၏ အႀကံေပးခ်က္ေၾကာင့္ ေၾကာက္ရြံ႔စိုးရိမ္မႈမ်ားက ငယ္ထိပ္ဖ်ား ေရာက္ခဲ့ၾကရေသးသည္။

တေယာက္က ေဆြးေႏြးပြဲအတြင္း ဗံုးကြဲသကဲ့သို႔ ႐ုတ္႐ုတ္သည္းသည္း ျဖစ္သြားေစမည့္ ကိစၥတခုကို တင္လာခဲ့သည္။ သူက အကယ္၍ မိမိတို႔ လက္နက္လိုခ်င္လွ်င္၊ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး ဆင္ႏႊဲလိုလွ်င္ သူ႔တြင္ အဆက္အသြယ္ရွိသည္ဟု ဆိုလာခဲ့သည္။

မိမိတို႔အခ်င္းခ်င္း တုန္လႈပ္စြာၾကည့္လိုက္မိၾကပံု၊ ခ်က္ခ်င္း သံသယျဖင့္ အျမင္ေျပာင္းသြားၾကပံုကိုလည္း ျပန္အမွတ္ရမိ ေနေသးသည္။ မိမိတို႔က ထိုသူ၏ အႀကံအစည္ကို ခ်က္ခ်င္းပင္ ပယ္ခ်လိုက္ၾကသည္။ မိမိတို႔အေနျဖင့္ ေသနတ္မေျပာႏွင့္ ေလာက္ေလးခြျဖင့္ပင္ နီးစပ္ၾကသူမ်ား မဟုတ္ၾကပါ။ အကယ္၍ တစံုတေယာက္ကသာ ဤေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားကို မွတ္တမ္း တင္ အသံသြင္းထားလွ်င့္ျဖင့္ ... ။ ဤသို႔ေတြးကာ မိမိ၏ ေက်ာ႐ိုးအတြင္း အေၾကာက္တရားက စိမ့္တက္လာခဲ့သည္။ အနည္းဆံုး ေထာင္ထဲတြင္ ၁၀ ႏွစ္ ေနရဖို႔ကေတာ့ ေသခ်ာေနၿပီ ျဖစ္သည္။

က်ေနာ္က လြန္ခဲ့ေသာမတ္လ ေက်ာင္သားဆႏၵျပပြဲမ်ားတြင္ အဖမ္းခံရၿပီး မၾကာေသးမီကမွ အင္းစိန္ေထာင္က ျပန္လြတ္ လာသူ။ သို႔အတြက္ေၾကာင့္လည္း အေၾကာက္တရားက က်ေနာ့္ကို လႊမ္းေနသည္။ ေထာင္ထဲတြင္ အဖမ္းခံရစဥ္ကလည္း စစ္ေၾကာေရး၌ က်ေနာ္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႐ိုက္ႏွက္ညႇဥ္းပန္းခံခဲ့ရေသးသည္။ ေနာက္ တႀကိမ္ေထာင္ထဲသို႔ ျပန္မသြား ခ်င္လွပါ။


ဤသို႔ျဖင့္ ဦေန၀င္းအစိုးရက တကၠသိုလ္မ်ားကို ယံုၾကည္မႈအျပည့္ျဖင့္ ျပန္ဖြင့္လာခဲ့သည္။ က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းသားမ်ား ကလည္း ဤသို႔ေက်ာင္းမ်ား ျပန္ဖြင့္လာသည့္အေပၚ ေပ်ာ္ေနခဲ့သည္။ က်ေနာ္တို႔တြင္ တခုခုလုပ္ရန္ စြမ္းအားအျပည့္ ျဖစ္ေနၾကၿပီး ရင့္မွည့္ေနသည့္ လူအမ်ား၏ ေဒါသအမ်က္ကိုလည္း ေလထုထဲတြင္ ခံစား၍ရေနသည္။ အခ်ိန္က အခ်ိန္ ေကာင္း၊ လႈပ္ရွားမႈ စၾကရေတာ့မည္။

“ဇြန္ အေရးအခင္း”ဟု မိမိတို႔အမည္ေပးေသာ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈက ၾသဂုတ္လ (၈) ရက္ (၈ ေလးလံုး) မတိုင္ခင္ ျဖစ္လာခဲ့ၿပီး ေအာင္ပြဲခံႏိုင္ခဲ့သည္။ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္း၀င္းမ်ားအတြင္းတြင္ ရက္သတၱပတ္ၾကာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ လူစုေ၀း ဆႏၵျပႏိုင္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္က ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တြင္ ပညာသင္ၾကားေနသည့္ ကိုေလးလြင္ႏွင့္ ၎၏ ေျမေအာက္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားအစုက ဤလႈပ္ရွားမႈျဖစ္ေအာင္ ေရွ႕တန္းက ဦးေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။

ေက်ာင္း၀င္းအတြင္းရွိ ဂ်ပ္ဆင္ေမွ်ာ္စင္ အနီးတြင္ တရားေဟာသူက ေဟာၾကသည္။ ဤတရားပြဲမ်ားကို နားေထာင္ရန္ အတြက္ စာသင္ခန္းမ်ားအတြင္း ေက်ာင္းသားမ်ား လႈံ႔ေဆာ္စည္း႐ံုးၾကပံုကိုလည္း မိမိအမွတ္ရေနေသးသည္။ ကိုေလးလြင္ အပါအ၀င္ မိမိတို႔အားလံုးက မ်က္ႏွာဖံုးမ်ား စည္းထားၾကၿပီး ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ားကိုလည္း တက္တက္ႂကြႂကြ တိုင္ခဲ့ၾကသည္။

ကိုေလးလြင္က လူထုလႈံ႔ေဆာ္ေရးသမားေကာင္းတဦးပီပီ သူက အနားရွိ ကန္တင္းစားေသာက္ဆိုင္မွ စားပြဲတလံုးႏွင့္ ခံုတလံုးကို ဆြဲယူလိုက္သည္။ စားပြဲခံုေပၚတက္၍ တရားေဟာစင္အျဖစ္ေျပာင္းကာ က်က်နန စည္း႐ံုး ေဟာေျပာေတာ့ သည္။ သူ၏ ဆုပ္ထားေသာ လက္သီး၊ ဟိန္းထေနေသာ မိန္႔ခြန္းသံမ်ား၊ ထူထဲေသာ မ်က္မွန္ တပ္ထားသည့္ သူ႔႐ုပ္သြင္ကို က်ေနာ္အေ၀းမွ ျမင္ေနခဲ့ရသည္။ သူ႔ပံုက ပံုဖ်က္ရခက္သည္ကေတာ့ အေသအခ်ာ။
အစိုးရက ေက်ာင္းမ်ားအားလံုးကို တဖန္ ျပန္ပိတ္လိုက္ျပန္သည္။ လမ္းမ်ားေပၚတြင္လည္း ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္မႈမ်ား၊ သတ္ျဖတ္မႈမ်ားကို အစိုးရက ထပ္မံက်ဴးလြန္ခဲ့ျပန္သည္။ မိမိတို႔အဖြဲ႔မွ ေက်ာင္းသားအမ်ားအျပား အဖမ္းခံၾကရၿပီး စစ္ေၾကာေရးစခန္းမ်ားသို႔ ပို႔ေဆာင္ခံခဲ့ရသည္။

ကံေကာင္းေထာက္မစြာ က်ေနာ္အဖမ္းမခံရဘဲ လြတ္လာခဲ့သည္။ အေျခအေန မေကာင္းႏိုင္ေတာ့၊ အိမ္သို႔အျမန္ျပန္ရန္ တိတ္တဆိတ္ သတင္းေပးခဲ့ေသာ ၿမိဳ႕နယ္အရာရွိတဦးကို ေက်းဇူးဆိုရလိမ့္မည္။

ထိုဖမ္းဆီးမႈမ်ားေနာက္ပိုင္း ဖမ္းဆီးမႈမ်ားႏွင့္ မိမိတို႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားအေပၚ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းၾကေသာ ထိတ္လန္႔ ေၾကာက္ရြံ႔ဖြယ္ သတင္းမ်ားကို ၾကားလာရသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကိုေလးလြင္က ျမန္မာႏိုင္ငံ အထက္ပိုင္းေဒသ တေနရာတြင္ ပုန္းေအာင္းေနၿပီး ေနာက္ထပ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားလုပ္ရန္ ျပင္ဆင္ေနသည္ဟု မိမိၾကားေနရသည္။ ၾသဂုတ္လႏွင့္ စက္တင္ဘာလ မ်ားတြင္ မိမိတို႔အားလံုး လမ္းမမ်ားေပၚတြင္ ျပန္ဆံုၾကသည္။ လူထုအံုႂကြမႈအျဖစ္ လႈပ္ရွားမႈက ႀကီးထြားလာၿပီ ျဖစ္သည္။ မိမိတို႔ေျမေအာက္အစုရွိ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္အမ်ားကို ျပန္ဆံုရေသာ္လည္း ကိုေလးလြင္တေယာက္ကို မျမင္ခဲ့ရပါ။

ကိုေလးလြင္က (မကဒ) “ျမန္မာႏိုင္ငံ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈအဖြဲ႔”ႏွင့္ ပူးေပါင္းခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ မကဒ (အထက္ျမန္မာျပည္) ၏ ဥကၠ႒ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ စက္တင္ဘာလတြင္ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းသည့္အခါ သူက မႏၱေလး တြင္ပင္ ဆက္လက္က်န္ရွိၿပီး မိမိက ႏိုင္ငံျပင္ပသို႔ ထြက္လာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဂိုေဒါင္ေဟာင္းတြင္ ဆံုခဲ့ၾကရသည့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ား၏ သတင္းကို မျပတ္နားစြင့္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။

ကိုေလးလြင္သည္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ သူႏွင့္ အျခားေသာမိတ္ေဆြမ်ားမွာ ပြဲေတာ္တခုအတြင္း အစိုးရ၏ လွ်ပ္စစ္႐ံုး၀င္း အတြင္းသို႔ လက္ပစ္ဗံုး ပစ္သြင္းမႈႏွင့္ အဖမ္းခံရၿပီး တရားစြဲဆိုခံခဲ့ၾကရသည္။ ဤျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ မည္သူတဦးမွ် ေသဆံုး ခဲ့ျခင္း မရွိေသာ္လည္း တၿမိဳ႕လံုး မီးျပတ္ကာ ပြဲလည္းပ်က္ခဲ့ရသည္။

မႏၲေလးေထာင္တြင္ သူ ၅ ႏွစ္ အျပစ္ေပးခံရၿပီး ျပန္လြတ္လာခဲ့သည္။

ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ၾကာၿပီးခ်ိန္မွ ထိုင္းႏိုင္ငံနယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ ကိုေလးလြင္ကို မိမိျပန္ဆံုရသည္။ သူက ပိန္ပါးေနဆဲ ျဖစ္ေသာ္လည္း လူႀကီးတေယာက္ပံု ေပါက္ေနခဲ့ၿပီ။ မ်က္မွန္ကေတာ့ ပို၍ ထူလာခဲ့သည္။
က်ေနာ္တို႔ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ဆံုခဲ့ေသာ လွ်ဳိ႕၀ွက္အစည္းအေ၀းႏွင့္ ဂိုေဒါင္ႀကီးကို ခ်က္ခ်င္း အမွတ္ရမိၾကသည္။ ဤ ဂိုေဒါင္ႀကီးက မပ်က္မစီး ရွိေနေသးသည္ဟု ဆိုသည္။ တမ်ဳိးတဖံု စိတ္ထဲ ေသြးစည္းလာသလို၊ ျပန္လြမ္းလာသလိုလည္း ခံစားလိုက္ရသည္။ က်ေနာ္တို႔ သေဘာတူမိၾကသည္၊ လမ္းမေပၚ တိုက္ပြဲမ်ားကေတာ့ မိမိတို႔ အတြက္ အဆံုးသတ္ခဲ့ေလၿပီ။

ဤအစည္းအေ၀းတက္ခဲ့ၾကသူအမ်ားစုမွာ ယခုေတာ့ လႈပ္ရွားမႈထဲမွ အနားယူခဲ့ၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ အခ်ဳိ႕မွာ ျပည္တြင္းတြင္ ေအးေအးေဆးေဆး ေနထိုင္ေနၾကၿပီး အခ်ဳိ႕မွာ ျပည္ပတြင္ပင္ အေျခက်ေနၾကၿပီ။ ကိုေလးလြင္၏ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း တဦးျဖစ္သူႏွင့္ သူ၏ ေျမေအာက္အဖြဲ႔၀င္တဦး ျဖစ္ခဲ့သူ ကို၀င္းသူမွာလည္း ဧရာ၀တီမဂၢဇင္း တြင္ အလုပ္၀င္ကာ မိမိတို႔႐ံုးတြင္ အလုပ္မ်ားေနခဲ့ၿပီ။


ေျမေအာက္အဖြဲ႔၀င္ မိတ္ေဆြတဦးျဖစ္သူ ကိုမိုးေက်ာ္သူသည္လည္း စိတ္ဓါတ္က်ၿပီး အရက္ဒဏ္ျဖင့္ တိမ္းပါးသြားရသည့္ စိတ္မေကာင္းစရာ သတင္းကိုလည္း မွ်ေ၀ျဖစ္ၾကသည္။

ကိုေလးလြင္ကေတာ့ သူျမင္လိုေသာ ျမန္မာျပည္သစ္အတြက္ လက္မေလွ်ာ့ေသး။ သို႔ေသာ္လည္း ဤႏိုင္ငံအတြင္း သူ ေရရွည္ဆက္ေနႏိုင္ရန္ မျဖစ္ေတာ့သည္ကိုလည္း သေဘာေပါက္သည္။

၁၉၉၃ ခုႏွစ္တြင္ သူ ေထာင္က ျပန္လြတ္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း ေခါက္ဆြဲဆိုင္ဖြင့္ ေရာင္းခဲ့သည္။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ဖြင့္ခဲ့သည္။ ေဆာက္လုပ္ေရး အလုပ္ခြင္တြင္ ၀မ္းေၾကာင္းခဲ့ရသည္။ ေနာက္ဆံုး ပုဂၢလိကက်ဴရွင္ေက်ာင္းဖြင့္၍ ႐ုန္းကန္ခဲ့ရၿပီး ေအာင္ျမင္ မႈလည္း အေတာ္အသင့္ရခဲ့သည္။

စစ္ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိမ်ားက သူ႔ေနာက္သို႔ အၿမဲလိုက္ေနသည္ႏွင့္ ၾကံဳရသည္။ ထိုသူတို႔က ၁၉၉၆ ခုႏွစ္၊ ကိုေလးလြင္၏ မဂၤလာယူခ်ိန္ လက္ထပ္မဂၤလာပြဲကိုပင္ ၀င္ေရာက္ေႏွာင့္ယွက္ ပ်က္စီးေစခဲ့ၾကေသးသည္။ လက္ထပ္ပြဲ ဧည့္ခံပြဲၿပီးၿပီးခ်င္း သူ႔ကို စစ္ေၾကာေရးစခန္းသို႔ ေခၚေဆာင္သြားခဲ့ၿပီး ၃ ပတ္ေက်ာ္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားခဲ့သည္။ သူ႔ အတြက္ မဂၤလာဦးညမွာ စစ္ေၾကာေမးျမန္းသူမ်ားႏွင့္သာ ကုန္ဆံုးခဲ့ရသည္။

သူ ျပန္လြတ္လာႏိုင္ေသးသည္ကိုက ကံေကာင္းသည္ဟု ဆိုရမည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူက မေၾကာက္မရြံ႔၊ ျပည္တြင္း ျပည္ပရွိ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္၍ တတ္စြမ္းသမွ် ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ေနခဲ့သည္။

မၾကာေသးမီက အေမရိကန္သံ႐ံုးကဖြင့္ထားေသာ အေမရိကန္စင္တာတြင္ လူ႔အခြင့္အေရးသင္တန္းတခု သူ ဦးေဆာင္ စီစဥ္ခဲ့သည္ဟု စစ္အာဏာပိုင္မ်ားက စြပ္စြဲေဖာ္ျပခဲ့ျပန္သည္။ ဤေနရာက စစ္အစိုးရ ပစ္မွတ္ထား ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ ေနရာလည္း ျဖစ္သည္။

ေနာက္ဆံုး သူ၏ ပိုင္းျဖတ္ထားသည့္ သံႏၷိဌာန္အတြက္ သူတန္ဖိုးေပးခဲ့ရသည္။ ျမန္မာျပည္တြင္းတြင္ သူ ဆက္လက္ေန ထိုင္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။
“က်ေနာ္တို႔က စစ္တပ္အေၾကာကို နားမလည္ခဲ့ဘူး။ ကိုယ့္အင္အားကိုလည္း ေသခ်ာမတြက္ဆႏိုင္ခဲ့ၾကဘူး။ ကိုယ္လုပ္ ခ်င္တာကိုပဲ က်ေနာ္တို႔က လုပ္ေနခဲ့ၾကတယ္”ဟု သူက ေၾကကြဲတမ္းတစြာ ေျပာသည္။
ျမန္မာျပည္အေရး လႈပ္ရွားေနၾကေသာ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ားအၾကား ညီၫြတ္ေရးမရႏိုင္ပံုကိုလည္း သူျမင္ေနရသည္။ “က်ေနာ္တို႔က စစ္တပ္အေၾကာင္းနဲ႔ သူ႔အင္အားကို ဘယ္တုန္းကမွ မစဥ္းစားခဲ့ၾကဘူး”ဟု သူက က်ေနာ့္ကို ေျပာသည္။

သို႔ေသာ္ ကိုေလးလြင္က ျပည္ပတြင္ အေျခစိုက္လႈပ္ရွားေနၾကေသာ အဖြဲ႔မ်ား၏ စြမ္းေဆာင္မႈကို အေလးထားပါသည္။ “သူတို႔သာ မရွိရင္ျဖင့္၊ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာျပည္ထဲမွာ ရွင္သန္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ လႈပ္ရွားႏိုင္မွာလည္း မဟုတ္ဘူး”ဟု သူက ျပည္ပတြင္ ရပ္တည္ရန္ မလြယ္ကူေၾကာင္းလည္း ျမင္သည္။ မဲေဆာက္တြင္ ခိုလႈံႏိုင္ေရးအတြက္ပင္ ခက္ခဲလွေၾကာင္း သူ၀န္ခံပါသည္။

“က်ေနာ္တို႔ အခ်င္းခ်င္း ခ်ိတ္ဆက္ဖို႔ လိုတယ္။ အတူတူ အလုပ္လုပ္ဖို႔ လိုတယ္။ က်ေနာ္တို႔အားလံုးဟာ တေယာက္ကို တေယာက္ ကိုင္းကၽြန္းမီွ၊ ကၽြန္းကိုင္းမီွ လိုအပ္ေနၾကပါတယ္”ဟု သူက ေျပာပါသည္။ သူက ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ႏိုင္ေရးအတြက္ ေလ်ွာက္လွမ္းရမည့္ ခရီးလမ္းသည္ ရွည္လ်ားဦးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ႐ိုး႐ိုးသားသားပင္ ျမင္ထားပါသည္။

မိမိတို႔ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ လွ်ဳိ႕၀ွက္အစည္းအေ၀းအတြင္း ဆံုခဲ့ရစဥ္ကပင္ သူ၏ စိတ္အားထက္သန္မႈႏွင့္ ဇြဲသန္ တိုက္ခိုက္ လိုစိတ္ကို အမွတ္ရေနပါသည္။ ႏွစ္၂၀ ေက်ာ္လာသည့္တိုင္ သူ အ႐ႈံးမေပး၊ လက္မေျမႇာက္ ေသးပါ။ ယခုအခ်ိန္တြင္ သူ၏ ယံုၾကည္ပိုင္းျဖတ္မႈႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ျပန္၍ ခံစားရလာပါသည္။

“က်ေနာ္တုိ႔ အားလံုးက ဖိႏွိပ္ခံေနရတာကို သိၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ကို ကာကြယ္ႏိုင္ဖို႔ အပ္တေခ်ာင္းေတာင္ ရွိၾကတာမဟုတ္ပါဘူး”ဟု ကိုေလးလြင္က ေျပာသည္။

ဤသို႔ျဖင့္ သူ ဆက္လက္တိုက္ပြဲ၀င္ေနပါလိမ့္ဦးမည္။ ။

bad news :( 200 burmese workers fired

လုပ္အားခတိုးေတာင္းသည့္ ျမန္မာအလုပ္သမား (၂၀၀)ေက်ာ္ကို စက္႐ုံမွေမာင္းထုတ္
ဗထူး။ ရုိးမ ၃ သတင္းဌာန။ ၾသဂုတ္ ၆၊ ၂၀၀၇
ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္၊ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕မွ အလုပ္သမားမ်ားက ၄င္းတုိ႔၏လုပ္အားခ တိုးေတာင္းသည့္ အတြက္ အလုပ္ရွင္က အဆိုပါစက္႐ုံမွ ေမာင္းထုတ္ခဲ့သည္။

မဲေဆာက္ၿမိဳ႕၊ မယ္ေတာ္ရပ္ကြက္၊ ကမ္းနားပိုင္းတြင္ရွိသည့္ ဘီဘီေတာ့(ပ္) (ေခၚ) ပါနီသိုးေမႊး စက္႐ုံမွ အလုပ္သမား (၂၀၀)ေက်ာ္က လုပ္အားခ(ဒါဇင္ေၾကး) တိုးေတာင္းခဲ့သျဖင့္ အလုပ္ရွင္က ယမန္ေန႔က စက္႐ုံမွ ေမာင္းထုတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ထိုင္းဥပေဒသအရသတ္မွတ္ထားသည့္ လုပ္အားခထက္ မ်ားစြာေလွ်ာ့နည္းသည့္ လုပ္အားခသာ ရရွိခဲ့သျဖင့္ အလုပ္သမားမ်ားက အလုပ္မဆင္းပဲ လုပ္အားခတိုးေပးရန္ ေတာင္းခံခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

“အလုပ္သမားအမ်ားစုက အလုပ္သမားလက္မွတ္ကလည္း မရွိဘူး၊ ေနာက္ အလုပ္လုပ္ထားတဲ့ လုပ္အားခေတြလည္းမရေသးတာေၾကာင့္ အမ်ားစုကေတာ့ အလုပ္႐ုံကေန ထြက္မသြားေသး ပါဘူး”ဟု အလုပ္သမားတဦးက ဆုိသည္။

လုပ္အားလက္က်န္ေငြရၿပီး စက္႐ုံအျပင္သို႔ ထြက္မည္ဆိုလွ်င္လည္း အလုပ္သမားလက္မွတ္ မရွိေသာေၾကာင့္ အလုပ္ရွင္မွ ထုိင္းရဲအား အေၾကာင္းၾကားခဲ့လွ်င္ အဖမ္းခံရႏုိင္ဖြယ္ရွိသည္ဟု ၎က ဆက္လက္ေျပာဆိုသည္။

ထုိင္းႏုိင္ငံအလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာနမွ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္တြင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည့္ အလုပ္သမားဥပေဒ တြင္ လက္မွတ္မဲ့ ႏုိင္ငံျခားသားအလုပ္သမားတဦးအား ေတြ႔ရွိပါက ေထာင္ဒဏ္ (၄၅)ရက္ ခ်မွတ္ၿပီး သက္ဆိုင္ရာႏုိင္ငံသို႔ ျပန္လည္ပို႔ေဆာင္ကာ လက္မွတ္မဲ့ အလုပ္သမားမ်ားကို လက္ခံသူ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအား ဒဏ္ေငြ (၅၀,၀၀၀) ႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္ (၃)ႏွစ္ ခ်မွတ္ရန္ ျပဌာန္းထားသည္။

ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္၊ မဲေဆာက္ေဒသတြင္ လက္မွတ္မဲ့ အလုပ္သမားမ်ားကိုသာ ဖမ္းဆီးျခင္း ရွိၿပီး အလုပ္ရွင္မ်ားကို ဒဏ္႐ိုက္ျခင္း ေထာင္ဒဏ္အျပစ္ေပးအေရးယူျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း ေရာင္ျခည္ဦးအလုပ္သမားအဖဲြ႔က ဆုိသည္။

“ဒီေန႔ေတာ့ အလုပ္ရွင္က လုပ္အားခတိုးေတာင္းတာကို မလုိက္ေလွ်ာဘူး။ လခယူမယ္ဆုိရင္ အထုပ္သိမ္း ေငြထုတ္ၿပီး တခါတည္းထြက္ခုိင္းေတာ့ တရာေက်ာ္ေလာက္ ထြက္သြားၿပီး တရာ ေက်ာ္ေလာက္ က်န္ေသးတယ္။ အလုပ္ရွင္က ဘယ္လုိမွမလုိက္ေလွ်ာဘူး။ အရင္နစ္နာေၾကး ေတြအတြက္ တရားစြဲမယ္ မစြဲမယ္ေတာ့ မသိေသးဘူး”ဟု ေရာင္ျခည္ဦးအလုပ္သမားအဖြဲ႔မွ ကိုမင္းဦးက ဆုိသည္။

မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ရွိ အလုပ္သမားမ်ားမွာ ထုိင္းရဲမ်ားဖမ္းဆီးမႈ၊ အလုပ္ရွင္မွ အလုပ္သမားလက္မွတ္ မူရင္း မထုတ္ေပးမႈ၊ လုပ္ခလစာအနည္းငယ္သာ ရရွိမႈတုိ႔ျဖင့္ ရင္ဆုိင္ေနရၿပီး အလုပ္သမား မ်ားမွ အလုပ္ရွင္မ်ားအား ျပန္လည္တရားစြဲဆိုမႈမ်ား ပိုမိုမ်ားျပားလာေနသည့္အျပင္ နစ္နာေၾကး လုပ္အားခမ်ားကို လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ျပန္လည္ေပးခဲ့ရသည့္ အေျခအေနမ်ားလည္း ေပၚေပါက္ ေနဆဲျဖစ္သည္။

bad news :( discrimination against Burmese workers in Thailand

ထုိင္းအလုပ္သမားဥပေဒသစ္ေၾကာင့္
ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား ထိိခိုက္နစ္နာ
ခ်မ္းလြန္ /NEJ ၆ ၾသဂုတ္ ၂၀၀၇
ထိုင္းႏုိင္ငံေတာင္ပိုင္း ဖန္ငခ႐ိုင္ တကြာပါေဒသတြင္ ထုတ္ျပန္ထားသည့္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား ဆိုင္ရာ အမိန္႔ဥပေဒသစ္သည္ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးကို ခ်ဳိးေဖာက္ရာ ေရာက္ေနေၾကာင္း

အေျခခံလူထု လူ႔အခြင့္ေရးပညာေပးေကာ္မတီ G-HRE က ေျပာသည္။

ဖန္ငခ႐ိုင္တြင္ ၿပီးခဲ့သည့္ဇြန္ (၉) ရက္မွစ၍ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားလိုက္နာရန္ တင္းက်ပ္ သည့္အမိန္႔ဥပေဒမ်ားထုတ္ျပန္ခဲ့ၿပီး ယင္းဥပေဒမ်ားတြင္ ည (၈) နာရီမွ မနက္ (၆)နာရီအတြင္း အျပင္မထြက္ရ၊ လူငါးဦးထက္ပိုမစုရ၊ မိုဘုိင္းဖုန္းမသံုးရ၊ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္မစီးရ စသည့္ အမိန္႔မ်ား ပါ၀င္သည္။

ထိုအမိန္႔ဥပေဒသစ္ေၾကာင့္ အလုပ္သမားမ်ားသည္ ဖုန္း၊ ဆိုင္ကယ္စသည့္ပစၥည္းမ်ား အသိမ္းခံ ေနရကာ လူမႈေရး၊ ပညာေရးပိုင္းတို႔တြင္ ထိခိုက္မႈမ်ားရွိေနၿပီး ထုိင္းအာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ ထုိင္းလူထု အားလံုးကို မတရားလုပ္ပိုင္ခြင့္ ေပးလိုက္သကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္ဟု G-HRE ၏ ဒါ႐ိုက္တာ ဦးထူး
ခ်စ္က ေျပာသည္။

၎က “ဥပမာ ဗမာအလုပ္သမားေတြအတြက္ ထုိင္းစာသင္တန္းေက်ာင္းေတြဖြင့္ထားတယ္။ အလုပ္သမားေတြ အလုပ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ (၆) နာရီေနာက္ပိုင္းမွ တက္ခိုင္းတဲ့သင္တန္းေတြဆိုေတာ့ အလုပ္သမားေတြ မလာရဲဘူးေပါ့။ သူတို႔ ျပန္ရမယ့္အခ်ိန္က (၈) နာရီေက်ာ္ၿပီဆိုေတာ့ တခ်ဳိ႕ ရြာေတြမွာ အဖမ္းခံထိတာႀကံဳေနရလို႔ သူတို႔မလာရဲဘူး” ဟု ေျပာသည္။

ဖန္ငခ႐ိုင္အတြင္း ေဒသရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအလုပ္သမားမ်ားသည္ ငါးဖမ္းလုပ္ငန္း၊ ေဆာက္လုပ္ ေရးလုပ္ငန္းႏွင့္ ရာဘာၿခံလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ လုပ္ကိုင္ေနသူမ်ားျဖစ္ၿပီး တင္းက်ပ္မိန္႔မ်ားေၾကာင့္ ညဘက္တြင္ အလုပ္ဆင္းရသည့္ ရာဘာေစးျခစ္သမားမ်ားအေနျဖင့္ ပို၍ အခက္အခဲျဖစ္ၾက ရသည္။

ထို႔ျပင္ ယင္းေဒသ၌ ဓားျပတိုက္မႈႏွင့္ အၾကမ္းဖက္မႈလုယက္မႈမ်ား မၾကာခဏျဖစ္ပြားသျဖင့္ မိုဘိုင္း ဖုန္းမသံုးစြဲရ၊ ဆိုင္ကယ္မစီးရ စသည့္အမိန္႔မ်ားေၾကာင့္ အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ အႏၱရာယ္ရိွႏိုင္ သည္ဟုလည္း ဦးထူးခ်စ္က ရွင္းျပသည္။

ယခုလ (၂) ရက္ ဘန္ေကာက္၌က်င္းပေသာ ျမန္မာအလုပ္သမားအေရးလႈပ္ရွားေနသည့္ အန္ဂ်ီအို အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ထိုင္းအလုပ္သမားအေရးလႈပ္ရွားေနသည့္ ထုိင္းအန္ဂ်ီအိုမ်ားပါ၀င္ေသာ Action Network For Migrant အစည္းအေ၀းတြင္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားဆိုင္ရာ အမိန္႔ဥပေဒသစ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဆြးေႏြးခဲ့ေၾကာင္းသိရသည္။

ယင္းေဆြးေႏြးပြဲ တက္ေရာက္သည့္ ဦးထူးခ်စ္က “ေဒသတြင္းအဆင့္မွာေတာ့ ဒီမွာရွိတဲ့ အန္ဂ်ီအို ေတြက စုၿပီးေတာ့ ျပည္နယ္အစိုးရကို ေမတၱာရပ္ခံစာပို႔ဖို႔၊ ဒီဥပေဒက မလုပ္သင့္ဘူးဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကို အိတ္ဖြင့္ေပးစာပို႔မယ္။ ႏိုင္ငံတြင္းအဆင့္က်ေတာ့ ထုိင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္႐ံုးကို
သြားၿပီးေတာ့ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကို အဲဒီစာပို႔မယ္။ ေမတၱာရပ္ခံမယ္” ဟု ေျပာသည္။

ေမတၱာရပ္ခံစာမ်ား အဆင့္သင့္ျဖစ္ေနၿပီး ယခုလ (၃၀) ရက္တြင္ သက္ဆိုင္ရာဌာန အသီးသီးသို႔ ေပးပို႔သြားမည္ ျဖစ္သည္။

ျမန္မာ၊ ကေမၻာဒီးယားႏွင့္ လာအိုႏိုင္ငံတို႔မွ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားအတြက္ အလားတူ အမိန္႔ ဥပေဒကို ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ဖူးကတ္ႏွင့္ ရေနာင္းေဒသတို႔႔၌လည္း ယခုႏွစ္အေစာပိုင္းတြင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ။

good news :D compensation for Burmese workers in Thailand

အလုပ္သမားေလးဦး နစ္နာေၾကး ဘတ္ေလးသိန္းနီးပါး ရမည္
ခြန္ေအာင္ျမတ္။ သတင္းႏွင့္မီဒီယာကြန္ယက္ ႀသဂုတ္လ ၇ ရက္၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္။
လုပ္အားခ နစ္နာမႈျဖင့္ ထိုင္းအလုပ္ရွင္အား တရားစြဲသည့္ ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္မွ ျမန္မာအလုပ္သမ ေလးဦးအား နစ္နာေၾကးထိုင္းဘတ္ေငြ ေလးသိန္းနီးပါးေပးရန္ အလုပ္သမားတရားရံုးက ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။


အျပစ္မရွိဘဲ အလုပ္မွ ထုတ္ပစ္လိုက္ျခင္း၊ သတ္မွတ္ထားသည့္ လုပ္အားခ အျပည့္အ၀ မေပးျခင္းႏွင့္ အခ်ိန္ပို ေၾကး အျပည့္အ၀ မေပးျခင္းအတြက္ တရားစြဲဆိုသည့္ အလုပ္သမားေလးဦးတို႕ကို နစ္နာေၾကးေငြ ၃၈၉၈၇၈ ဘတ္ ေလ်ာ္ေၾကးေပးရန္ စိန္ဟိန္း သိုးေမြးစက္ရံု ပိုင္ရွင္အား အမိန္႕ခ်မွတ္လုိက္သည္။

အမႈႏုိင္သည့္အတြက္ အလုပ္သမား တဦးျဖစ္သူ မခ်ဳိခ်ဳိက ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးမိသည္ဟု ေျပာသည္။

“ေပ်ာ္တာေပါ့။ သူေဌးကို အႏုိင္ရခ်င္တာေလ။ အဲလိုမ်ဳိးေပါ့ေနာ္ အလုပ္သမားတုိင္း သူေဌးအေပၚမွာ အႏုိင္ရပါေစေပါ့။ ကိုယ့္အျပစ္မရွိဘဲနဲ႕ ေမာင္းထုတ္လုိက္တာကိုး။ သူ မလိုခ်င္လို႕ေပါ့။”

ေဖေဖာ္၀ါရီလအတြင္းက မဲေဆာက္ၿမိဳ႕အနီး မယ္ပရြာရွိ စိန္ဟိန္း သိုးေမြးစက္ရံုမွ အလုပ္သမား ၂၀၀ ေက်ာ္တို႕ ဒါဇင္ေစ်း တိုးျမွင့္ေပးရန္ ဆႏၵျပေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ အလုပ္ရွင္က အလုပ္သမ ၂၄ ေယာက္ကို ဆႏၵျပရာတြင္ ဦး ေဆာင္သူမ်ားျဖစ္သည္ဟု စြပ္စြဲကာ အလုပ္ျဖဳတ္ခဲ့သည္။

အလုပ္ထုတ္ခံရသည့္ အလုပ္သမ ၂၄ ေယာက္ထဲမွ အလုပ္သမ ၄ ဦးက ျမန္မာျပည္သူမ်ားအေရး ပူးတြဲလႈပ္ရွား မႈ ေကာ္မတီ (ေဂ်ေအစီဘီေအ)ႏွင့္ မဲေဆာက္ရွိ ထုိင္းေရွ႕ေနမ်ားေကာင္စီ တို႕၏ အကူအညီျဖင့္ အလုပ္ရွင္ကို ေမလ ၇ ရက္ေန႕တြင္ တရားစြဲဆိုခဲ့သည္။

အလုပ္သမားတို႕ အခြင့္အေရးႏွင့္ နစ္နာဆံုးရံႈးမႈတို႕အတြက္ အကူအညီေပးရာတြင္ ယခုႏွစ္အတြင္း အမႈေျခာက္ မႈ အႏုိင္ရရွိခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္ဟု ေဂ်ေအစီဘီေအ ၏ တာ၀န္ခံ ကိုမိုးႀကိဳးက ေျပာသည္။

“ဒါေတြကလည္း က်ေနာ္တို႕ တဦးခ်င္း တဖြဲ႕ခ်င္းကေန က်ဳိးပမ္းအားထုတ္တာလို႕ က်ေနာ္တို႕ ဘယ္ ေတာ့ခါမွ မယူဆပါဘူး။ အဓိက အားထုတ္တာကေတာ့ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးေတြက အဓိက ထုိင္း ဥပေဒ ေတြက ဒီလိုရွိတယ္၊ အလုပ္သမား အခြင့္အေရးက ဒါရွိတယ္၊ ဒါေလးေတြကို က်ေနာ္ကေန ၿပီးေတာ့ နည္းလမ္းျပသတဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္တုိင္အားထုတ္သူေတြက ပိုၿပီးေတာ့ သူတို႕ ရဲ႕ က်ဳိးပမ္းအားထုတ္မႈက ပိုၿပီးေတာ့ ေလးစား ေလာက္ပါတယ္။ အသိအမွတ္ျပဳေလာက္တယ္လို႕ က်ေနာ္က ယူဆပါတယ္။”

ယခုအမႈသည္ ေဂ်ေအစီဘီေအက လိုက္ပါကူညီေပးခဲ့ေသာ အမႈမ်ားတြင္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြ အမ်ားဆံုးရေသာ အမႈ လည္း ျဖစ္သည္။

a new camp for refugees in Thai-Burma border

မွတ္ပံုမတင္ရေသးေသာ ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ စခန္းသစ္ဖြင့္မည္
ခြန္ေအာင္ျမတ္။သတင္းႏွင့္မီဒီယာကြန္ယက္
ၾသဂုတ္လ ၆ ရက္၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္။

မယ္လ ဒုကၡသည္စခန္းတြင္ တရား၀င္ မွတ္ပံုမတင္ရေသးေသာ ဒုကၡသည္မ်ားကို စာရင္းေကာက္ယူကာ စခန္း သစ္တြင္ ေနရာခ်ထားမည္ဟု ထုိင္းအာဏာပုိင္က ေျပာသည္။

ယင္းသို႕ ေျပာင္းေရႊ႕ခံရမည့္သူမ်ားမွာ ၂၀၀၅ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းတြင္ စခန္းသို႕ေရာက္ရိွလာၿပီး မွတ္ပံုမတင္ရေသး ေသာသူမ်ားျဖစ္ကာ စုစုေပါင္း ၂၀၀၀ေက်ာ္ခန္႕ ရိွမည္ဟု ခန္႕မွန္းထားသည္။

စခန္းသစ္သို႕ ေျပာင္းေရႊ႕ေရး အစီအစဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ မယ္လဒုကၡသည္ စခန္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရး တာ၀န္ခံ ပလပ္ အခရဖန္ ဖြန္စီက ထိုင္းဘာသာျဖင့္ ယခုလို ေျပာသည္။

“ အခုက သူတို႕ရဲ႕ သေဘာထားကို ေကာက္တာပါ။ က်ေနာ္တို႕ အမိန္႕ထုတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမွာ(မယ္လ) ေနတာလည္း ေနလို႕မရဘူး။ တရားမ၀င္ဘူူးေလ ဒီမွာေနတာက။ အစကတည္းကိုက ေန လို႕ မရတာ။ တရားမွမ၀င္တာ။ ယူအဲန္အိတ္ခ်္စီအာရ္ မွာ စာရင္းသြင္းထားတဲ့လူေတြပဲ ေနလို႕ရတဲ့သူ ေတြက။ အဲဒါပါပဲ ျပႆနာက။ က်ေနာ္တို႕ကေတာ့ စားဖို႕ေသာက္ဖို႕ ကူညီေပးမယ္။ ၿပီးရင္ သူတို႕ ေနရင္းကို ျပန္ၾကေပါ့။ သေဘာပါပဲ။”

ဒုကၡသည္ စခန္းအသစ္ကို ထုိင္းႏုိင္ငံဖက္ရိွ မယ္လေအာ ေက်းရြာအနီးတြင္ ဖြင့္မည္ျဖစ္ၿပီး ယင္းေနရာသို႕ သြား ေရာက္ေနထုိင္လိုသူမ်ားကို ယေန႕မွစ၍ စာရင္းေကာက္ယူေနသည္။

ယင္းစခန္းသစ္သို႕ သြားေရာက္ေနထိုင္မည့္သူမ်ားသည္ မိမိ၏ ဆႏၵအေလ်ာက္ သြားေရာက္ေနထိုင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး ေျပာင္းေရႊ႕ရမည့္ေနရက္ကို အတိအက်သတ္မွတ္ထားျခင္း မရိွေသးေၾကာင္း ၄င္းက ဆက္ေျပာသည္။

“ဘယ္ေတာ့ ေျပာင္းေရႊ႕မယ္ဆိုတာ မသိေသးပါဘူး။ စစ္တပ္ကိုေစာင့္ရအံုးမယ္။ စစ္တပ္က လံုၿခံဳေရး ကအစ တာ၀န္ယူေစာင့္ေရွာက္ထားတာ။”

ေျပာင္းေရြ႕ေနထုိင္ရမည့္ ဒုကၡသည္စခန္းအသစ္သည္ ျမန္မာစစ္တပ္စခန္းႏွင့္ နီးကပ္လြန္းသျဖင့္ လံုၿခံဳေရး စိတ္ မခ်ရသည့္အတြက္ ဒုကၡသည္အမ်ားစုမွာ သြားေရာက္ေနထိုင္လိုစိတ္ မရွိေၾကာင္း ဒုကၡသည္တဦးက ေျပာသည္။

“ဒီဒုကၡသည္ေတြကေတာ့ အဲဒီေနရာကို ဘယ္လိုမွ သြားခ်င္တဲ့ စိတ္ဆႏၵရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႕ လဲ ဆိုေတာ့ ဒီမယ္လစခန္းေတာင္မွ တခါတခါက်ရင္ လံုၿခံဳေရးက ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိုးရိမ္ရတဲ့ အ ေနအထားမွာ ရွိတယ္ေလ။ အဲဒီ မယ္လေအာဆိုတဲ့ မယ္သရီနားက ထုိင္းရြာေလးရဲ႕ ေဘးမွာ ထား မယ္ဆိုရင္ ေသာင္းရင္းျမစ္ ဟိုဖက္ကမ္း ဒီဖက္ကမ္းျဖစ္သြားမွာေပါ့။ ဟို ျမန္မာျပည္ဖက္ကမ္းနဲ႕ေလ၊ အဲေတာ့ အႏၱရာယ္က ပိုႀကီးတယ္။ အဲေတာ့ ဒုကၡသည္ အသစ္ေတြကလည္း သြားခ်င္တဲ့ ဆႏၵဘယ္လို မွ ရွိၾကမယ္လို႕ေတာ့ ယူဆလို႕ မရဘူး။”

ကုလသမဂၢႏွင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာနတို႕ ပူးေပါင္း၍ မယ္လဒုကၡသည္ စခန္းအတြင္း ေနထိုင္သူ မ်ားကို တရား၀င္ မွတ္ပံုတင္ေပးခဲ့ေသာ္လည္း ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ေနာက္ပုိင္း မွတ္ပံုတင္ ထပ္မံ ျပဳလုပ္ေပးျခင္းမရိွ ခဲ့ေပ။

ဇူလိုင္လ ၂၄ ရက္ေန႕က မယ္လဒုကၡသည္စခန္းအတြင္း မွတ္ပံုမရိွဘဲ တရားမ၀င္ေနထိုင္သူမ်ားကို ထိုင္းနယ္ေျမ ထိန္းတပ္ အမွတ္ ၁၇ က ၀င္ေရာက္စစ္ေဆးရာ အေယာက္ ၂၀ ေက်ာ္ကို ဖမ္းဆီးၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံဖက္ ကမ္းသို႕ ျပန္ပို႕ခဲ့သည္။

ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ရိွ စခန္းမ်ားအတြင္း ေနထိုင္ေသာ ဒုကၡသည္မ်ားကို အေမရိကန္၊ ကေနဒါ၊ ၾသစေၾတးလ်၊ ေနာ္ေ၀ စသည့္ႏိုင္ငံမ်ားသို႕ အေျခခ်ေနထိုင္ရန္ ပို႕ေဆာင္ေပးေနသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအခ်ိဳ႕သည္ ဒုကၡသည္ စခန္းအာဏာပိုင္မ်ားကို လာဘ္ေပး၍ လာေရာက္ေနထိုင္သူမ်ားလည္းရိွေၾကာင္း သိရသည္။

မယ္လဒုကၡသည္စခန္းတြင္ လူဦးေရ ေလးေသာင္းေက်ာ္ေနထိုင္လွ်က္ရိွကာ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ရိွ ဒုကၡသည္ စခန္းမ်ားအနက္ အႀကီးဆံုးျဖစ္သည္။

some refugees forced to leave the camp

အေထာက္အထားမရွိသည့္ ဒုကၡသည္မ်ား ေနရပ္ျပန္ခိုင္း
ဧရာ၀တီ ၾသဂုတ္ ၇၊ ၂၀၀၇

ထိုင္းႏိုင္ငံ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕အနီး မယ္လဒုကၡသည္စခန္းရွိ ဒုကၡသည္မ်ားဆိုင္ရာ မဟာမင္းႀကီး႐ံုးတြင္ မွတ္ပံုမတင္ရေသးသည့္ ဒုကၡသည္မ်ားအား ထိုင္းအာဏာပိုင္တို႔က ေနရပ္ေဒသသို႔ မိမိဆႏၵအေလွ်ာက္ျပန္ရန္ တိုက္တြန္းေၾကာင္း ကရင္ဒုကၡသည္ အသိုင္းအ၀န္းမွလာေသာ သတင္းမ်ားအရ သိရသည္။

မယ္လဒုကၡသည္စခန္းအတြင္း၌ မွတ္ပံုမတင္ရေသးသည့္ ဒုကၡသည္ ငါးေထာင္ေက်ာ္ရွိၿပီး ၎တို႔အားလံုး ေနရပ္ရင္းေဒသ မ်ားသို႔ ျပန္ရဖြယ္ရွိသည္ဟု ကရင္ဒုကၡသည္ေကာ္မတီဥကၠဌ ေရာဘတ္ေထြးက ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။

မယ္လဒုကၡသည္ စခန္းအတြင္း၌ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ဒုကၡသည္ ေလးေသာင္းေက်ာ္ ေနထိုင္လ်က္ရွိသည္။

ထိုင္းအာဏာပိုင္တို႔က မယ္လဒုကၡသည္စခန္းအတြင္းမွ ဒုကၡသည္အသစ္မ်ားအား ေဘာလံုးကြင္းအတြင္း စုေ၀းေစၿပီး ၎တို႔၏မူ၀ါဒမ်ားကို ရွင္းလင္းသည္ဟု စခန္းတြင္းေနထိုင္သူ ဦးသန္းထြန္းက ေျပာသည္။

ထိုင္းအာဏာပိုင္တို႔က မွတ္ပံုမတင္ရေသးသည့္ ဒုကၡသည္မ်ားကို အိမ္မေဆာက္ေပးႏိုင္ေၾကာင္းႏွင့္ စားနပ္ရိကၡာ မေထာက္ ပံ့ႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္ဟုလည္း ၎ကဆက္ေျပာသည္။ သို႔ရာတြင္ ဒုကၡသည္အမ်ားစုက ေနရပ္ေဒသမ်ားသို႔ ျပန္ရန္ ျငင္းဆန္သည္ဟုလည္း ေျပာဆိုသည္။

ထေဆာင္ယန္ခ႐ိုင္ရွိ မယ္လစခန္းတာ၀န္ခံ အခါရပ္ဖန္း ဖူဆစ္လိက ထိုင္းအစိုးရအေနျဖင့္ ဒုကၡသည္အသစ္ လက္ခံရန္ႏွင့္ ဒုကၡသည္စခန္းအသစ္ဖြင့္ရန္ မူ၀ါဒမရွိေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။ မွတ္ပံုမတင္ရေသးေသာ မယ္လဒုကၡသည္စခန္းအတြင္း ခိုေအာင္းေနသူမ်ားအား ထိုင္းစစ္တပ္က ရွာေဖြဖမ္းဆီးမည္ဟုလည္း ၎ကေျပာသည္။

ဇူလိုင္လအတြင္းက မယ္လဒုကၡသည္စခန္းတြင္ မွတ္ပံုမတင္ရေသးသည့္ ဒုကၡသည္တရာေက်ာ္ကို ထိုင္းအာဏာပိုင္တို႔က ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး ၎တို႔အနက္ ၂၀ ခန္႔ကို ထေဆာင္ယန္ခ႐ိုင္ တဘက္ျခမ္းရွိ ေနရပ္ရင္းေဒသသို႔ ျပန္ပို႔ခဲ့သည္။

refugees in Kayah state area

(ဘေလာ့ဂါမွတ္ခ်က္ - ေဆာင္းပါးရွည္ၾကီးဗ်ာ။ ဒုကၡသည္ေတြအေၾကာင္း ဒုကၡသည္စခန္းအေၾကာင္း သိရေအာင္ ဖတ္ၾကည့္ပါဦး။)

ဒုကၡသည္ေတြဟာ ဒုတိယ ကြၽန္ခံ၊ တပည့္ခံ အျဖစ္နဲ႔ပါလား
ဒီလႈိင္းျငိမ္း/ ကႏၱာရ၀တီတိုင္း(မ္)

“က်ေနာ္ ဒီဒုကၡသည္စခန္းမွာ လာေနတာႀကာျပီ၊ ရြာမွာ ဗမာစစ္သားေတြက ရက္စက္လို႔ ထြက္ေျပးလာတာပါ။ ဘယ္ေတာ့ ရြာျပန္ေနရမလဲဆိုတာ မသိေသးဘူး။ ျပန္ေနရေတာ့မလား၊ ျပန္မေနရေတာ့ဘူးလား ဆိုလည္း မသိေတာ့ပါဘူး။ အသက္ကလဲ ႀကီးျပီဆိုေတာ့ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဒီမွာ ဆက္ေနရအုံးမွာဘဲ” လို႔ ဆားရယ္၊ အသက္ (၆၀) ေက်ာ္ရွိတ့ဲ အဖိုးတေယာက္က ျပီးခဲ့တဲ့ ကမၻာ႔ဒုကၡသည္မ်ားေန႔မွာ ေျပာသြားပါတယ္။


အဖိုးဆားရယ္ဟာ ဆံပင္ျဖဴ၊ ခါးကုန္း၊ ေရွ႕သြားေတြလည္း မရိွေတာ့ေပမဲ့ သူကိုႀကည့္ရတာ ရႊင္ရႊင္လန္းလန္းပါ။ အသက္အရြယ္ ရိ္ွလာေတာ့ အပူအပင္ကင္းျပီး ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း မေတြးခ်င္ေတာ့တဲ့ သေဘာလား မသိ၊ သူ႔ကို ႀကည့္ရတာ က်န္းက်န္းမာမာနဲ႔ပါဘဲ။

ဒုကၡသည္ေတြ ႀကံဳေတြ႔ခံစားေနရတဲ့ ဒုကၡအ၀၀ေတြကို တေစ့တေစာင္း ေျပာျပရမယ္ဆိုရင္ သူတို႔ဟာ (ဒုကၡသည္ေတြ) အထက္ ေဒသအာဏာပိုင္ကို ဘယ္သူမွ ဖီဆန္ အာခံျပီး မေျပာရဲႀကပါ။ ေပးတာယူ၊ ေကြၽးတာစား၊ ခိုင္းတာလုပ္၊ ေနခိုင္းတဲ့ ေနရာမွာေန၊ ျပန္မေျပာနဲ႔ စတာေတြေပါ့။

“ျပည္တြင္းမွာ ျမန္မာစစ္အစိုးရတပ္ေတြ အဓမၼေက်းရြာ ေျပာင္းေရႊ႕ခိုင္းေစမႈ၊ အဓမၼလုပ္အားေပးခိုင္းေစမႈ၊ မတရား အႏိုင္က်င့္မႈေတြေႀကာင့္ ထြက္ေျပးလာခဲ့တာပါ၊ ဒီမွာ ေနတာလဲ ေပ်ာ္တယ္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္တြင္းမွာ ေနစရာေနရာ မရိွလို႔ ဒီကို လာခဲ့တာပါ။ ဒီမွာ ေနတာလဲ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ က်ဥ္းႀကပ္လာေနပါျပီ၊ တတိယႏိုင္ငံကို ဆက္သြားမလား၊ မသြားဘူးလား ဆိုတာလဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေျပာလို႔ မရေသးပါဘူး။ သူ(တတိယႏိုင္ငံမွ) ေခၚရင္ေတာ့ လိုက္သြားမယ္။ ဒီလို အေျခအေနမ်ဳိးနဲ႔ ျပည္တြင္းမွာ ျပန္မေနခ်င္ပါဘူး၊ ျပန္လို႔လဲ မရေသးပါဘူး” လို႔ ေျပာဆုိသူက စခန္းလုံျခံဳေရး အဖြဲ႔က ခူဘဲရယ္ ျဖစ္ပါတယ္။

ထိုင္းနယ္စပ္ရိွ ဒုကၡသည္ေတြဟာ အမ်ားအားျဖင့္ ဒုကၡသည္သက္တမ္း (၁၅) ႏွစ္ေက်ာ္ အထက္ ေနထိုင္လာခဲ့တဲ့သူေတြ ပိုမ်ားပါတယ္။ (၁၅) ႏွစ္၊ အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ ႀကာေအာင္ ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ဘ၀ကို ရင္းႏွီးျမႇပ္ႏွံရင္း လူ႔ဘ၀တခု ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္မႈ အစရွာမရတဲ့ အျပင္ လမ္းစ၊ ထြက္ေပါက္လည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ျပန္က်ဥ္းႀကပ္ သြားသလိုပါဘဲ။

ျပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က တတိယႏိုင္ငံကို ထြက္ခြာသြားခြင့္ ရရိွခဲ့တဲ့ ကရင္နီဒုကၡသည္ အမွတ္(၁)စခန္းက မိသားစုတစုရဲ႕ ဘ၀အေတြ႔အႀကံဳေတြကို ေျပာျပပုံက ဟုိမွာ ေရာက္တဲ့အခါ ဘာေျပာလဲဆိုရင္ “ဒီမွာ ေရာက္လာႀကတဲ့ နယ္စပ္က ဒုကၡသည္ေတြဟာ အတူတူပါဘဲ၊ အိမ္တိုင္းမွာ ကြန္ပ်ဴတာ ကိုယ္စီ ရွိထားႀကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တေယာက္မွ ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ မရိွဘူး၊ တေယာက္မွ ပိုသိတယ္၊ ပိုတတ္တယ္ မရိွဘူး။ ေမးႀကရင္ အတူတူေတြဘဲ” လို႔ ေျပာျပပါတယ္။

ဘာျဖစ္လဲဆိုေတာ့ ကေန႔ေခတ္ကာလက ကြန္ပ်ဴတာ၊ အင္တာနက္၊ သတင္းမီဒီယာေခတ္ မဟုတ္လား။ တခု မသိရင္ တေခတ္ ေနာက္က်တယ္ ေျပာႀကသလိုေပါ့၊ သူတို႔ခဗ်ာ ေခတ္ကို မမီွႏိုင္ေသးေပမဲ့ မီွႏိုင္သေလာက္ႀကိဳးစား လိုက္ေနႀကတာ သဘာ၀ က်ပါတယ္။ မသိလ႔ို ခက္ေနႀကတာဘဲ မဟုတ္လား။

ဒါေပမဲ့ သူတို႔ေတြကို မသိလို႔ ညံ့လိုက္တာ ေျပာလို႔ မရပါဘူး။ သူတို႔ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ရတဲ့ ေဘးပတ္၀န္းက်င္္နဲ႔ အရာရာတို႔ဟာ ကိုယ့္အခြင့္အေရးကို အျပည့္အ၀ ခံစားခြင့္ မရရိွခဲ့ရတဲ့ ဒုကၡသည္ဘ၀ေလ၊ သူတို႔ကို တုံးလိုက္တာ၊ ေခတ္ေနာက္က်လိုက္တာ ေျပာလို႔မရပါဘူး။ အဲဒါ ဘယ္ကစလဲဆိုရင္ ထိုင္းနယ္စပ္ ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္တုန္းက ဒုကၡသည္ဘ၀ ျဖစ္ေနလို႔ ပညာေရးကို အခြင့္အေရးကို အျပည့္အ၀ သင္ႀကားခြင့္ မရရိွခဲ့ႀကဘူး ဆိုတာ သက္ေသထူေနတာဘဲ မဟုတ္လား။

နယ္စပ္က ဒုကၡသည္ စခန္းသား/သူေတြဟာ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ဆန္၊ ဆီ၊ ဆား၊ ငရုတ္၊ ပဲ စတဲ့ ေထာက္ပ့ံမႈ ေတြကို အခမဲ့ရတယ္ဆိုေပမဲ့ အေပၚယံ သေဘာေလာက္ပါဘဲ။ မယုံ မရိွနဲ႔။ ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ေရရွည္ေနထိုင္ လာခဲ့သူေတြအေနနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြးႀကည့္ပါ။

“ျပည္တြင္းစစ္ေႀကာင့္ က်ေနာ္တို႔တေတြ ဒုကၡသည္ဘ၀နဲ႔ ေရာက္ခဲ့ႀကရတယ္ ဆိုတာ အားလုံးသိျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒုကၡသည္ဆိုတာ ေရရွည္တည္ရိွေနမဲ့အရာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သတိထား ႀကေစလိုပါတယ္။ ဒုကၡသည္ဘ၀မွာ မတင္းတိမ္ မေရာင့္ရဲႀကပါနဲ႔၊ အထူးသျဖင့္ လူငယ္ေမာင္မယ္မ်ား ေက်ာင္းသူ/သားမ်ား အေနနဲ႔ ဒုကၡသည္ရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ ခင္ဗ်ားတို႔လက္ထဲမွာ ရိွတယ္။ အခ်ိန္အခါ အေျခအေနေပးလို႔ ပညာကို ႀကိဳးစားရွာႀကပါ။ လူေတာ္လူေကာင္း ျဖစ္ေအာင္ ႀကဳိးစားရွာႀကပါ။ ဘယ္မွာဘဲေနေန မိမိရဲ့ အမ်ဳိးသားလကၡဏာ မေပ်ာက္ပ်က္ပါေစနဲ႔လို႔ အထူး မွာႀကားလိုပါတယ္” လို႔ ကမၻာ႔ဒုကၡသည္မ်ားေန႔မွာ ကရင္နီဒုကၡသည္ ပင္မေကာ္မီ ဥကၠဌ ခူေရွးရယ္ဖိုးဘ်ားက ေျပာသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာစစ္အစိုးရေႀကာင့္ အိုးအိမ္ စြန္႔ခြာျပီး စစ္ေျပးဒုကၡသည္ ျဖစ္လာတာပါ။ ဒါေႀကာင့္ စစ္အစိုးရ ရိွေနသေရြ႕ ထိုင္းနယ္စပ္က ဒုကၡသည္ေတြ အေရးဟာ ဆက္ရိွေနအုံးမွာပါဘဲ။ ျမန္မာစစ္အစိုးရရဲ႕ အဆုိးဆုံး လုပ္ရပ္တခုက ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကို ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ မေျဖရွင္းတဲ့အျပင္ ေက်းလက္ေတာရြာမွာ ေနထိုင္ႀကတဲ့ အျပစ္မဲ့ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူလူထုေတြကို စစ္ဆင္မႈေတြ လုပ္ေနတာေႀကာင့္ လူထုေတြ ပိုဒုကၡေရာက္ႀကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရး တစုံတရာ မေျပာင္းလဲႏိုင္ေသးေတာ့ ထိုင္းနယ္စပ္မွာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေသာင္တင္ေနႀကတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြအေရးကို NGOs အဖြဲ႔အစည္းေတြ ၀ိုင္း၀န္း ေျဖရွင္းေနႀကေပမဲ့ ကေန႔ခ်ိန္ထိ ႀကီးႀကီးမားမား ေျပာပေလာက္တဲ့ တိုးတက္မႈ မရိွေသးပါဘူး။
“ဒုကၡသည္မ်ားအားလုံးကို စခန္းျပင္ ထြက္ျပီး အလုပ္လုပ္ခြင့္နဲ႔ ပညာသင္ႀကားႏိုင္ခြင့္ အခြင့္အလမ္းမ်ားကို ဦးစားေပး တိုးျမႇင့္ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ ထိုင္းအစိုးရကိ္ု ဒုကၡသည္မ်ားဆိုင္ရာ မဟာမင္းႀကီးရံုးက မႀကာေသးမီွက တုိက္တြန္းထားပါတယ္။ ဒုကၡသည္မ်ားမွာ မဆုံးႏိုင္တဲ့ အေတြ႔အႀကံဳေတြ၊ ပညာအရည္အခ်င္းနဲ႔ တီထြင္မႈစြမ္းရည္ေတြ ေပးေဆာင္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ က်မတို႔ သိပါတယ္” လို႔ ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ မယ္ေဟာင္ေဆာင္ခရိုင္ အေျခစိုက္ UNHCR အႀကီးအကဲ တစ္ဦးက ဒုကၡသည္ေန႔မွာ ေျပာသြားခဲ့ပါတယ္။

UNHCR အႀကီးအကဲတေယာက္ ေျပာသြားခဲ့သလို ျဖစ္လာခဲ့မယ္ဆိုရင္ စခန္းထဲလူထုအတြက္နဲ႔ ပညာကို ဆက္လက္ သင္ႀကားခ်င္တဲ့ ထူးခြၽန္တဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြအတြက္ အားရ၀မ္းသာစရာပါ။ ဒါေပမဲ့ အခုခ်ိန္ထိ အရိပ္ျပ အေကာင္ျမင္တာ မေတြ႔ရိွရေသးဘဲ၊ အေကာင္ မရိွဘဲ အရိ္ပ္ျပေနသလို မရဲတရဲ ေတြးထင္ေနမိပါတယ္။

ဘာျဖစ္လဲဆိုေတာ့ ကရင္နီဒုကၡသည္ စခန္း (၂) စလုံး လူဦးေရဟာ (၂) ေသာင္းခြဲ ခန္႔ ရိွပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ အမ်ားအားျဖင့္ အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္ေနႀကပါတယ္။ အလုပ္အကိုင္ ရိွတယ္ ဆိုပါေသာ္လဲ မျဖစ္စေလာက္ ခံစားခြင့္နဲ႔ဘဲဆိုေတာ့ မိသားစုအေရးနဲ႔ ေျပာလာတဲ့ အခါက်ရင္ ေစတနာ အပိုရိွသူဆိုတာ မရိွသေလာက္ ရွားပါတယ္္ လို႔ ထင္ပါတယ္။

ေနာက္ျပီး တႏွစ္ - တႏွစ္ (၁၀) တန္း ေက်ာင္းျပီးတဲ့ ေက်ာင္းသူ/သား ဦးေရေတြဟာ (၅၀၀) ေက်ာ္ ရိွပါတယ္။ ဒါေႀကာင့္ အခုလို စခန္းျပင္ ထြက္ခြင့္မရ၊ ေက်ာင္း ဆက္လက္သင္ယူခြင့္ မရႀကတဲ့ အဲဒီေက်ာင္းသူ/သားေတြရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ ဘယ္္ကို ဦးတည္ေနမွာလဲ။ ကြၽန္ခံ၊ တပည့္ခံ အျဖစ္ အေစခံ အေျခခံပညာေရးနဲ႔ ႏွစ္သိမ့္ေနရေတာ့မလား။ ဒါမွမဟုတ္ ထိုင္းနယ္စပ္မွာဘဲ ႀကာရွည္ေနထိုင္ျပီး ထိုင္းဘာသာစကားကို တတ္ေအာင္ သင္ျပီး အေစခံအျဖစ္နဲ႔ ေနႀကအုံးမလား။

လူမႈအသိုင္းအ၀ိုင္းတခု၊ လူ႔အေဆာက္အအုံတခုမွာ တိုးတက္ျမင့္မားလာဖို႔ အတြက္ ဘြဲ႔ရ ပညာတတ္လူငယ္ေတြ၊ ျပည္ပအေတြ႔အႀကံဳရိွ လူငယ္ေတြ၊ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ျပင္းျပတဲ့ လူငယ္ေတြ ရိွမွသာလွ်င္ တိုင္းျပည္တျပည္ရဲ႕ ပခုံးေျပာင္း တာ၀န္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ႀကမဲ့ သူေတြ ရွိတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အမွတ္ (၁) စခန္းရိွ အလက (၃) ေက်ာင္းအုပ္ ခူေညးရယ္က “ ဥပမာေျပာရရင္ လူငယ္ေတြဆိုရင္ ေခတ္နဲ႔အညီ ျဖစ္ခ်င္တယ္၊ သြားခ်င္တယ္၊ အဆင့္ျမင့္ပညာေတြ သင္ခ်င္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ အထက္က မလုပ္ေပးႏိုင္ဘူး၊ တခါတေလ ရိွလာတဲ့ အခြင့္အေရးေတြကို တားဆီးပိတ္ပင္ခံရတယ္ ” လို႔ ေျပာပါတယ္။

တခ်ဳိ႕လူငယ္ေတြက ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ေမြးဖြားျပီး အထက္တန္းေက်ာင္းျပီးလို႔ အရြယ္ေရာက္ေနႀကပါျပီ။ သူတို႔ရဲ႕ အခ်ိန္အခါ ရာစုေခတ္တေခတ္ ေရာက္ေနႀကပါျပီ။ ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) ေက်ာ္ ေနထိုင္လာခဲ့ႀကျပီးျပီလို႔ ဆိုႀကပါစို႔။

ဒါေႀကာင့္ သူတို႔ရဲ႕ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ခံစားေနႀကတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ ခံစားခ်က္၊ ဆုံးရံႈးေနတဲ့ အခြင့္အေရးေတြ၊ က်ဥ္းက်ပ္မႈေတြ ကို ျပီးခဲ့တဲ့ ကမၻာ႔ဒုကၡသည္မ်ားေန႔မွာ အထက္က ဦးစီးဦးေဆာင္မႈ မရိွဘဲ သူတို႔ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို စာတမ္းနဲ႔ တမ်ဳိး၊ ရုပ္ပုံကာတြန္းနဲ႔ တဖုံ၊ အခမ္းအနား ျပဳလုပ္တဲ့ေနရာမွာ ေဖာ္ျပခဲ့ႀကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

ျပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံေတြက ပါလီမန္အမတ္တခ်ဳိ႕ ကရင္နီဒုကၡသည္စခန္းကို လာေရာက္ လည္ပတ္တုံးကလဲ စခန္းအတြင္းမွာရိွတ့ဲ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြနဲ႔ စခန္းလူထုေတြက ႀကိဳဆိုတဲ့ အခမ္းအနားတရပ္မွာ သူတို႔ဟာ ဘာေတြ ခံစားေနႀကရလဲဆိုတာ ပါလီမန္အမတ္တခ်ဳိ႕က ေတြ႔ျမင္ခဲ့ျပီးႀကျပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီျပီးေနာက္မွာ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြကို ေဒသအာဏာပိုင္ အႀကီးအကဲတဦးက ေက်ာင္းသူ/သား ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေခၚယူ သတိေပးခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။

လက္ရိွ ဒုကၡသည္စခန္းအတြင္းမွာလဲ ေဒသအာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္မႈရိွတဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ၊ ေက်ာ္မေကာင္း၊ ႀကားမေကာင္း ကိစၥရပ္ေတြ အားလုံးဟာ ေဒသအာဏာပိုင္က စခန္းေကာ္မီတီေတြကို ႏႈတ္ပိတ္ထားတဲ့ အဆင့္ထိေတာင္ ရိွေနပါတယ္။

အခုခ်ိန္မွာ ေႏြရာသီေက်ာင္းေတြ ပိတ္ျပီးလို႔ မိုးရာသီ အခ်ိန္ကာလတခုထဲ ေရာက္လာျပန္ပါျပီ။ ထုံးစံအတိုင္း ေက်ာင္းေတြ ျပန္ဖြင့္ျပီဆိုေတာ့ ညအခ်ိန္မွာ ညီငယ္၊ ညီမငယ္ေတြရ့ဲ စာအံသံေတြလဲ ဆူဆူညံညံနဲ႔ ျပန္လို႔ ႀကားေနရပါျပီ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔အပါအ၀င္ အနာဂတ္ က်ေနာ္တို႔ခရီးဟာ အဆုံးမဲ့ခရီးပါလားလို႔ ေတြးမိေလတိုင္း ရင္ေလး မိပါတယ္။

ေက်ာင္းေတြ ျပန္ဖြင့္ျပီဆိုေတာ့ ေက်ာင္းကို အလည္ သြားႀကည့္ခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းအားလပ္ခ်ိန္ ေရာက္ေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေျပးလြား၊ ခုန္ေပါက္ ကစားေနႀကတဲ့ မူလတန္းေက်ာင္းက ညီငယ္၊ ညီမငယ္ေတြကို ႀကည့္ရင္း ကိုယ္ကပါ ျပန္ျပီး အသက္ငယ္ခ်င္ပါေတာ့တယ္။ ေက်ာင္း၀တ္စုံကို ဖားတပိုင္း၊ ငါးတပိုင္း ၀တ္ထားတဲ့ ညီမငယ္ တေယာက္ကို ေမးႀကည့္ခဲ့ပါတယ္။

“က်မနာမည္ ဘူးမယ္ပါ။ အသက္ (၁၂) ႏွစ္၊ အေျခခံ မူလတန္းေက်ာင္း စတုတၱတန္းမွာ ပညာသင္ယူေနပါတယ္။ က်မ ေက်ာင္းတက္ရတာ ေပ်ာ္ပါတယ္” လို႔ အမက (၁) ညီမငယ္ ေက်ာင္းသူ တစ္ေယာက္က က်ေနာ့္ အေမးကို ျပန္ေျဖခဲ့ပါတယ္။

ကရင္နီဒုကၡသည္စခန္းမွာ ေက်ာင္းဆရာ/မ သက္တမ္းႀကာရွည္ဆုံး သူေတြထဲက တဦးအပါအ၀င္ျဖစ္တဲ့ ဆရာမ ဘူးမယ္က ဒုကၡသည္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး သူ႔အျမင္က “က်မတို႔ ဒုကၡသည္ဘ၀က မပေပ်ာက္ႏိုင္ေသးဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္၊ ဘာျဖစ္လဲဆိုေတာ့ ျပည္တြင္းမွာ ဒုကၡေတြေရာက္လို႔ ထြက္ေျပးလာႀကတယ္။ ဒီမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနထိုင္တဲ့သူေတြလဲ တတိယႏိုင္ငံကို ဆက္လက္ ထြက္ခြာသြားေပမဲ့ ဒုကၡသည္စခန္းကေတာ့ ဆက္ရိွေနအုံးမွာဘဲ ထင္တယ္ေလ” လို႔ ေျပာသြားပါတယ္။

ျပီးခဲ့တဲ့ ကမၻာ႔ဒုကၡသည္ေန႔မွာ စခန္းတြင္းက ေက်ာင္သားလူငယ္ လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ကရင္နီဒုကၡသည္ပင္မ ေကာ္မီတီ ဥကၠဌ ခူေရွးရယ္ဖိုးဘ်ားရဲ႕အျမင္က အခုလို ေျပာပါတယ္။

“ေက်ာင္းသူ/သားမ်ားေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ စာတမ္းေတြကို ဒီစာရြက္ေတြေပၚမွာ ေရးသားျပီး ဒီလိုမ်ိဳး ေဖာ္ျပႏိုင္တာ အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ လုပ္ရပ္တစ္ခု ျဖစ္တယ္။ ဒီလုပ္ရပ္အေပၚမွာ တာ၀န္ရွိတဲ့ က်ေနာ္တို႔ KnRC နဲ႔ စခန္းေကာ္မီတီတို႔ကလဲဘဲ NGOs နဲ႔ ထပ္ျပီးေတာ့ ေဆြးေႏြးပါ့မယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဒီလိုမ်ဳိး ေဆာင္ရြက္ျခင္းအားျဖင့္ လာမယ့္ အနာဂါတ္မွာေပါ့ေလ၊ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ဒုကၡသည္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေဒသအာဏာပိုင္ေရာ၊ NGOs ေရာ ပိုျပီးစိတ္၀င္စားမႈ ရွိလာမယ္။ အဲဒီေတာ့ တိုးတက္မႈကို ေရွ႕ရႈတဲ့ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုဘဲလို႔ က်ေနာ္ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။

ျပည္တြင္းစစ္ေႀကာင့္ ထိုင္းနယ္စပ္ကို ထြက္ေျပး ေရာက္ရိွခိုလႈံေနရတဲ့ ျပည္တြင္းက IDP လို႔ေခၚတဲ့ ရြာပုန္း၊ ရြာေရွာင္သူေတြရဲ႕ ပူပင္ေသာကမႈေတြဟာလဲ ကင္းေ၀းမႈ မရိွႏိုင္ေသးပါဘူး။ ဒုကၡသည္စခန္းမွာလဲ ကြၽန္ခံ၊ တပည့္ခံအျဖစ္နဲ႔ အေစခံ အေျခခံပညာေရးနဲ႔ စား၀တ္ေနေရးတို႔ဟာ ဘယ္ခရီးအထိ ဆက္ရိွေနအုံးမယ္ဆိုတာ မျမင္ႏိုင္ေသးတဲ့ ပင္လယ္ခရီး တခုလို ျဖစ္ေနပါတယ္။